-

1)

Μπορεί η μνεία των πανηγύρεων και των λούνα-παρκ στο παράρτημα III κατηγορία 7, σε συνδυασμό με το άρθρο 98, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1), να ληφθεί υπόψη υπό την έννοια μιας διαφοροποιήσεως των δύο όρων για τη φορολόγηση ενός πάρκου αναψυχής με τον κανονικό συντελεστή, μολονότι ο όρος «λούνα-παρκ» περιλαμβάνει τόσο τις μη πλανόδιες όσο και τις πλανόδιες επιχειρήσεις παροχής θεάματος;

2)

Είναι εφαρμοστέα η νομολογία του Δικαστηρίου, κατά την οποία το πλαίσιο διάφορων υπηρεσιών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι αυτές όμοιες, επί της παροχής υπηρεσιών από πλανόδιους διασκεδαστές και από μη πλανόδιες επιχειρήσεις παροχής θεάματος υπό τη μορφή πάρκων αναψυχής;

3)

Εάν η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι αρνητική: Είναι η «άποψη του μέσου καταναλωτή», η οποία κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της αρχής της ουδετερότητας του φόρου κύκλου εργασιών, μια «νοητική προοπτική» η οποία δεν επιδέχεται απόδειξη μέσω πραγματογνωμοσύνης;