-

1)

Czy dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów krajowych, które umożliwiają organom podatkowym – po wydaniu przez nie decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, w której odmówiono przyznania prawa do odliczenia VAT naliczonego – zawieszenie rozpatrywania zażalenia w oczekiwaniu na zakończenie postępowania karnego mogącego dostarczyć innych obiektywnych wskazówek co do udziału podatnika w oszustwie podatkowym?

2)

Czy odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na poprzednie pytanie byłaby inna, jeżeli w okresie zawieszenia rozpatrywania zażalenia podatnik mógłby skorzystać ze środków tymczasowych prowadzących do zawieszenia skutków odmowy prawa do odliczenia VAT?