25.1.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 24/10 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 20 Νοεμβρίου 2013 — Idexx Laboratoires Italia srl κατά Agenzia delle Entrate
(Υπόθεση C-590/13)
2014/C 24/19
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Corte suprema di cassazione
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Idexx Laboratoires Italia srl
Αναιρεσίβλητη: Agenzia delle Entrate
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Οι αρχές που διακήρυξε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 8ης Μαΐου 2008, C-95/07 και C-96/07, και σύμφωνα με τις οποίες τα άρθρα 18, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και 22 της έκτης οδηγίας 77/388 (1), όπως τροποποιήθηκαν με την οδηγία 91/680/ΕΟΚ (2) περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, απαγορεύουν την εφαρμογή μιας πρακτικής για τη διόρθωση των δηλώσεων και τη βεβαίωση του φόρου προστιθεμένης αξίας ως κύρωση για τη μη τήρηση, αφενός, των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διατυπώσεις τις οποίες επιβάλλει η εθνική νομοθεσία κατ’ εφαρμογή του εν λόγω άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και, αφετέρου, των υποχρεώσεων τηρήσεως λογιστικών βιβλίων και υποβολής δηλώσεων που απορρέουν, αντιστοίχως, από το εν λόγω άρθρο 22, παράγραφοι 2 και 4, χωρίς να παρέχεται δικαίωμα προς έκπτωση σε περίπτωση εφαρμογής του συστήματος αντιστροφής της επιβαρύνσεως, έχουν μήπως εφαρμογή ακόμη και στην περίπτωση ολοσχερούς μη συμμορφώσεως προς τις υποχρεώσεις τις οποίες επιβάλλει στον φορολογούμενο η εν λόγω νομοθεσία, όταν δεν υπάρχει εντούτοις καμία αμφιβολία όσον αφορά τη θέση του υποκειμένου που υποχρεούται να καταβάλει τον φόρο και το δικαίωμά του προς έκπτωση; |
2) |
Οι εκφράσεις «ουσιαστικές προϋποθέσεις», «obblighi sostanziali», «substantive requirements» και «exigences de fond», τις οποίες χρησιμοποιεί το Δικαστήριο στις διάφορες γλωσσικές αποδόσεις της αποφάσεως της 8ης Μαΐου 2008, C-95/07 και C-96/07, σχετικά με τις περιπτώσεις της λεγόμενης αντιστροφής της επιβαρύνσεως, η οποία προβλέπεται στον τομέα του ΦΠΑ, αναφέρονται μήπως στην ανάγκη καταβολής του ΦΠΑ, στην αναδοχή χρεωστικού φόρου ή στην πλήρωση των ουσιαστικών προϋποθέσεων που δικαιολογούν την επιβολή φόρου στον φορολογούμενο και διέπουν το δικαίωμα προς έκπτωση, σκοπός του οποίου είναι η εγγύηση της ευρωπαϊκής εμπνεύσεως αρχής της ουδετερότητας του φόρου, υπό την έννοια του συμφυούς χαρακτήρα της επιβολής του φόρου και της δυνατότητας ολοσχερούς εκπτώσεως; |
(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).
(2) Οδηγία 91/680/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1991, για τη συμπλήρωση του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας και την τροποποίηση, ενόψει της κατάργησης των φορολογικών συνόρων, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (ΕΕ L 376, σ. 1).