Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

Avis juridique important

|

61986J0317

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ) ΤΗΣ 15ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1989. - PHILIPPE LAMBERT ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΤΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ ORNE. - ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ TRIBUNAL DE GRANDE INSTANCE ΤΟΥ ARGENTAN. - ΦΠΑ - ΑΥΤΟΜΑΤΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΠΑΙΓΝΙΩΝ. - ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΘΕΙΣΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ 317/86, 48, 49, 285, 363 ΩΣ 367/87, 65 ΚΑΙ 78 ΩΣ 80/88.

Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1989 σελίδα 00787
Pub.RJ σελίδα Pub somm


Περίληψη
Διάδικοι
Διατακτικό

Λέξεις κλειδιά


++++

1. Φορολογικές διατάξεις - Εναρμόνιση των νομοθεσιών - Φόροι κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Επιβολή άλλων εθνικών φόρων που έχουν το χαρακτήρα φόρων κύκλου εργασιών επί των συναλλαγών που υπόκεινται στο φόρο προστιθεμένης αξίας - Δεν επιτρέπεται

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 33)

2. Φορολογικές διατάξεις - Εναρμόνιση των νομοθεσιών - Φόροι κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Φορολογικές επιβαρύνσεις που έχουν το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών - Φόρος σταθερού ύψους που επιβάλλεται λόγω της θέσεως ενός αγαθού στη διάθεση του κοινού - Κριτήρια εκτιμήσεως

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 33)

3. Φορολογικές διατάξεις - Εσωτερικοί φόροι - 'Αρθρο 95 της Συνθήκης - Πεδίο εφαρμογής - Φόροι που πλήττουν τη χρήση εισαγόμενων προϊόντων - Περιλαμβάνονται - Προϋποθέσεις

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 95)

4. Φορολογικές διατάξεις - Εσωτερικοί φόροι - Σύστημα διαφοροποιημένης φορολογήσεως - Προοδευτική φορολογία αυτόματων συσκευών παιγνίων - Επιτρέπεται - Προϋποθέσεις

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 95)

5. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Ποσοτικοί περιορισμοί - Μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος - Αρθρο 30 της Συνθήκης - Πεδίο εφαρμογής - Μέτρα που εμπίπτουν στο άρθρο 95 - Αποκλείονται

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 30 και 95

Περίληψη


1. Το άρθρο 33 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών έχει την έννοια ότι από της θεσπίσεως του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας, τα κράτη μέλη δεν μπορούν πλέον να επιβάλλουν επί των παραδόσεων αγαθών, της παροχής υπηρεσιών ή των εισαγωγών που υπόκεινται στο φόρο αυτό, άλλους φόρους, δικαιώματα ή τέλη που έχουν το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών.

2. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως φόρος που έχει το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών που επιβάλλεται επί της τιμής της παροχής υπηρεσιών ο φόρος επί ενός αγαθού ο οποίος, καίτοι το ποσό του διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του φορολογούμενου αγαθού και, ενδεχομένως, του χώρου που αυτό βρίσκεται, επιβάλλεται αποκλειστικώς λόγω της θέσεως του αγαθού αυτού στη διάθεση του κοινού, χωρίς να λαμβάνονται πράγματι υπόψη τα έσοδα που μπορούν να προκύψουν από τη θέση του στη διάθεση του κοινού. Πράγματι, αν ένας φόρος με σταθερό ύψος μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να θεωρηθεί ως κατ' αποκοπήν φορολόγηση εσόδων, που έχει το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών, αυτός ο χαρακτήρας δεν μπορεί να του προσδωθεί παρά μόνο υπό την προϋπόθεση, αφενός, ότι το ύψος του καθορίστηκε βάσει αντικειμενικής εκτιμήσεως των προβλεπόμενων εσόδων, ανάλογα με τις υπηρεσίες που μπορούν να παρέχονται και την τιμή τους, και, αφετέρου, ότι αποδείχτηκε ότι ο φόρος μπορεί να μετακυλίεται στην τιμή των παρεχόμενων αυτών υπηρεσιών ώστε να βαρύνει, τελικώς, τον καταναλωτή.

3. Το άρθρο 95 της Συνθήκης εφαρμόζεται, επίσης, στην περίπτωση εσωτερικών φόρων που πλήττουν τη χρήση στην οποία υπόκεινται τα εισαγόμενα προϊόντα όταν αυτά προορίζονται, κυρίως, για τέτοια χρήση και εισάγονται για το σκοπό αυτό.

4. 'Ενα σύστημα προοδευτικής φορολογίας αυτόματων συσκευών παιγνίων ανάλογα με τις διάφορες κατηγορίες των συσκευών αυτών, το οποίο επιδιώκει την επίτευξη θεμιτών κοινωνικών σκοπών και δεν παρέχει φορολογικό πλεονέκτημα στην εθνική παραγωγή εις βάρος εισαγόμενων όμοιων ή ανταγωνιστικών προϊόντων, δεν είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 95 της Συνθήκης.

5. Το άρθρο 30 της Συνθήκης δεν εφαρμόζεται επί φορολογικής επιβαρύνσεως προϊόντων καταγόμενων από άλλα κράτη μέλη, το ασυμβίβαστο της οποίας με τη Συνθήκη κρίνεται βάσει του άρθρου 95.

(Στην απόφαση αυτή, το Δικαστήριο χρησιμοποιεί όμοια διατύπωση με αυτή της αποφάσεως της 3ης Μαρτίου 1988, Bergandi, 252/86, Συλλογή 1988, σ. 1343, απαντώντας σε κατ' ουσίαν ταυτόσημα ερωτήματα.)

Διάδικοι


Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 317/86, 48, 49, 285 και 363 έως 367/87, 65 και 78 έως 80/88,

που έχουν ως αντικείμενο αιτήσεις προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ,

1) στην υπόθεση 317/86, του Tribunal de grande instance της Argentan το οποίο ζητεί, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του μεταξύ

Philippe Lambert, εμπόρου, κατοίκου Flers,

και

Directeur des services fiscaux της Orne,

2) στις υποθέσεις 48 και 49/87, του Tribunal de grande instance του Verdun το οποίο ζητεί, στο πλαίσιο των διαφορών που εκκρεμούν ενώπιόν του μεταξύ

Marie-Therese Charbonelle, εμπόρου, κατοίκου Flize (υπόθεση 48/87),

Willot SARL, με έδρα την Vandoeuvre-les-Nancy (υπόθεση 49/87),

και

Directeur des services fiscaux της Meuse,

3) στην υπόθεση 285/87, του Tribunal de grande instance της Nimes το οποίο ζητεί, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του μεταξύ

Etablissements Dico SARL, με έδρα την Avignon,

και

Directeur des services fiscaux του Gard,

4) στις υποθέσεις 363 έως 367/87 και 78 έως 80/88, του Tribunal de grande instance της Bonneville το οποίο ζητεί, στο πλαίσιο των διαφορών που εκκρεμούν ενώπιόν του μεταξύ

Sofel SARL, με έδρα την Sallanches (υποθέσεις 363 και 366/87, καθώς και 79/88),

Jean-Pierre Auber, εμπόρου, κατοίκου Megeve (υποθέσεις 364 και 365/87),

Pellerey Display SARL, με έδρα την Sallanches (υποθέσεις 367/87 και 78/88),

Jean Mentreau, εμπόρου, κατοίκου Chatel (υπόθεση 88/88),

και

Directeur des services fiscaux της Haute-Savoie,

5) στην υπόθεση 65/88, του Tribunal de grande instance της Nimes το οποίο ζητεί, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του μεταξύ

Louis Garcia, εμπόρου, κατοίκου Nimes,

και

Directeur des services fiscaux του Gard,

την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του άρθρου 33 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ και των άρθρων 30 και 95 της Συνθήκης ΕΟΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα)

συγκείμενο από τους T. F. O' Higgins, πρόεδρο τμήματος, G. F. Mancini και F. A. Schockweiler, δικαστές,

(το σκεπτικό παραλείπεται)

κρίνοντας επί των ερωτημάτων που του υποβλήθηκαν από τα Tribunaux de grande instance της Argentan, του Verdun, της Nimes, και της Bonneville, με αποφάσεις της 6ης Νοεμβρίου 1986, της 12ης Φεβρουαρίου 1987, της 29ης Ιουνίου 1987, της 24ης Ιουλίου 1987, της 28ης Οκτωβρίου 1987, και της 13ης Ιανουαρίου 1988, αποφαίνεται:

Διατακτικό


1) Το άρθρο 33 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ): ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι από της θεσπίσεως του κοινού συστήματος ΦΠΑ, τα κράτη μέλη δεν μπορούν πλέον να επιβάλλουν επί των παραδόσεων αγαθών, της παροχής υπηρεσιών ή των εισαγωγών που υπόκεινται σε ΦΠΑ, φόρους, δικαιώματα ή τέλη που έχουν το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών.

2) Δεν μπορεί να θεωρηθεί φόρος που έχει το χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών, ο φόρος ο οποίος, καίτοι το ποσό του διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του φορολογουμένου αγαθού, και ενδεχομένως, του χώρου που αυτό βρίσκεται επιβάλλεται αποκλειστικώς λόγω της θέσεως του αγαθού στη διάθεση του κοινού, χωρίς να λαμβάνονται πράγματι υπόψη τα έσοδα που μπορούν να προκύψουν από τη θέση του στη διάθεση του κοινού.

3) Το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΟΚ εφαρμόζεται, επίσης, στην περίπτωση εσωτερικών φόρων που πλήττουν τη χρήση στην οποία υπόκεινται τα εισαγόμενα προϊόντα όταν αυτά προορίζονται, κυρίως, για τη χρήση αυτή και εισάγονται για το σκοπό αυτό.

4) Σύστημα προοδευτικής φορολογίας ανάλογης με τις διάφορες κατηγορίες αυτόματων συσκευών παιγνίων, που επιδιώκει την επίτευξη θεμιτών κοινωνικών σκοπών και δεν παρέχει φορολογικό πλεονέκτημα στην εθνική παραγωγή εις βάρος εισαγομένων ομοίων ή ανταγωνιστικών προϊόντων, δεν είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΟΚ.

5) Το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΟΚ δεν εφαρμόζεται επί φορολογικής επιβαρύνσεως προϊόντων καταγομένων από άλλα κράτη μέλη, το ασυμβίβαστο της οποίας με τη Συνθήκη κρίνεται βάσει του άρθρου 95 της Συνθήκης.