Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go





Wyrok Trybunału (trzecia izba) z 11 maja 2006 r. – Komisja przeciwko Włochom

(Sprawa C-197/03)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Dyrektywa 69/335/EWG – Artykuły 10 i 12 – Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału – Zasady prawa wspólnotowego dotyczące zwrotu nienależnego świadczenia

1.                     Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału (dyrektywa Rady 69/335, art. 10 i 12 ust. 1 lit. e)) (por. pkt 35–39 i sentencja)

2.                     Prawo wspólnotowe – Bezpośrednia skuteczność – Podatki krajowe niezgodne z prawem wspólnotowym – Zwrot (por. pkt 43–46 i sentencja)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Naruszenie art. 10 część C dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U. L 249, str. 25) – Ustawa krajowa wprowadzająca z mocą wsteczną podatek ryczałtowy od rejestracji dokumentów innych niż dokumenty założycielskie spółek oraz przewidująca dyskryminujący i ograniczający system zwrotu rocznego podatku od rejestracji dokumentów założycielskich spółek.

 Sentencja

1)         Wprowadzając z mocą wsteczną podatki ryczałtowe niestanowiące dozwolonych podatków w formie opłat lub należności w związku z tym, że wpisy do rejestru przedsiębiorstw, od których są one pobierane, spowodowały już pobranie podatków, które miały zostać zastąpione przez podatki nałożone z mocą wsteczną bez możliwości dokonania ich zwrotu na rzecz osób, które je uiściły, lub ponieważ owe wprowadzone z mocą wsteczną podatki dotyczą lat, w których nie dokonano żadnego wpisu do rejestru uzasadniającego ich nałożenie, oraz przyjmując przepisy uzależniające dokonanie zwrotu podatku – który został uznany wyrokiem Trybunału za sprzeczny z prawem wspólnotowym lub którego niezgodność z prawem wspólnotowym wynika z takiego wyroku – od spełnienia przesłanek dotyczących wyraźnie tego podatku, które są mniej korzystne od przesłanek, które w przypadku ich braku miałyby zastosowanie do dokonania zwrotu tego podatku, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy, po pierwsze, art. 10 i 12 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, oraz po drugie, ustanowionych przez Trybunał zasad dotyczących zwrotu nienależnego świadczenia.

2)         W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)         Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania w trzech czwartych. Komisja Wspólnot Europejskich zostaje obciążona kosztami postępowania w pozostałej jednej czwartej.