BG
ES
CS
DA
DE
ET
EL
EN
FR
HR
IT
LV
LT
HU
MT
NL
PL
PT
RO
SK
SL
FI
SVInfo
- Referral date: 19-12-2007
- Show case reference
- Ruling date: 06-10-2009
- AG: Kokott
References in this case
References to this case
- C-107/94 - Asscher
- C-234/01 - Gerritse
- C-279/93 - Schumacker
- C-315/02 - Lenz
- C-319/02 - Manninen
- C-376/03 - D.
- C-521/07 - Komisja przeciwko Niderlandom
- C-20/09 - Commission v Portugal
- C-39/10 - Commission v Estonia
- C-449/14 - DTS Distribuidora de Televisión Digital przeciwko Komisji
- C-450/09 - Schröder
- C-487/08 - Komisja przeciwko Hiszpanii
Highlight in text
Go|
8.3.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 64/22 |
Skarga wniesiona w dniu 19 grudnia 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii
(Sprawa C-562/07)
(2008/C 64/33)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i I. Martinez del Peral Cagigal, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
|
— |
Stwierdzenie, że różnicując zyski kapitałowe uzyskane w Hiszpanii przez nierezydentów i rezydentów do dnia 31 grudnia 2006 r. Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 39 WE i 56 WE oraz art. 28 i 40 Porozumienia EOG. |
|
— |
obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z ustawodawstwem hiszpańskim obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. opodatkowanie zysków kapitałowych nierezydentów podlegało skali proporcjonalnej 35 %, podczas gdy opodatkowanie rezydentów podlegało opodatkowaniu progresywnemu jeżeli aktywa kapitałowe pozostawały w ich posiadaniu przez okres krótszy niż rok, i proporcjonalnemu w wysokości 15 % jeżeli okres posiadania tych aktywów przekraczał rok. W konsekwencji obciążenie podatkowe nierezydentów było zawsze większe gdy sprzedawali swe aktywa po upływie roku od ich nabycia. W przypadku rozporządzenia aktywami w trakcie roku następującego po ich nabyciu, nierezydenci również podlegali większemu obciążeniu podatkowemu, chyba że średnia stopa mająca zastosowanie do podatników będących rezydentami przekraczała 35 % (co musiałoby oznaczać znaczne zyski kapitałowe).
Komisja uważa, że nie istnieje obiektywna różnica w sytuacji tych dwóch kategorii podatników co oznacza, że większe obciążenie podatkowe nierezydentów stanowi dyskryminację, która stanowi jednocześnie niezgodną z prawem przeszkodę dla swobodnego przepływu pracowników i swobodnego przepływu kapitału, o których stanowi art. 39 WE i art. 56 WE oraz art. 28 i 40 Porozumienia EOG.