Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

References to this case

Share

Highlight in text

Go

9.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 204/15


Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-193/11)

2011/C 204/28

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Lozano Palacios και K. Herrmann)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, επιβάλλοντας την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ για τα γραφεία ταξιδίων όσον αφορά την παροχή τουριστικών υπηρεσιών σε άτομα που δεν είναι ταξιδιώτες, σύμφωνα με το άρθρο 119, παράγραφος 3, του Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od usług i towarów (νόμου της 11ης Μαρτίου 2004 σχετικά με τη φορολόγηση των αγαθών και υπηρεσιών, στο εξής: πολωνικός νόμος περί του ΦΠΑ), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα ΦΠΑ (1

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το γεγονός ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, βάσει του άρθρου 119, παράγραφος 3, του πολωνικού νόμου περί του ΦΠΑ επιβάλλει την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στα γραφεία ταξιδίων ακόμα και στις περιπτώσεις στις οποίες ο αποδέκτης των τουριστικών υπηρεσιών δεν είναι ταξιδιώτης, είναι αντίθετο προς τις ισχύουσες διατάξεις των άρθρων 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Προς στήριξη της απόψεώς της η Επιτροπή υποστηρίζει ότι τα άρθρα 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ αντιστοιχούν στο κείμενο του προϊσχύσαντος άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ. Πέντε από τις έξι τότε επίσημες γλώσσες (δηλαδή, όλες οι γλωσσικές αποδόσεις πλην της αγγλικής) είχαν απόλυτη λογική συνοχή και χρησιμοποιούσαν με συνέπεια σε όλο το κείμενο του άρθρου 26 τον όρο «ταξιδιώτης». Ο όρος «πελάτης/αγοραστής» («customer», «nabywca») χρησιμοποιείται μόνο στις γλωσσικές αποδόσεις που στηρίζονται στο αγγλικό κείμενο του άρθρου 306 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ. Εντούτοις, και σε αυτές τις περιπτώσεις, χρησιμοποιείται στις άλλες διατάξεις που αφορούν το ειδικό καθεστώς (άρθρα 307 έως 310) ο όρος «ταξιδιώτης» («traveller», «turysta»), πράγμα το οποίο αποτελεί ένδειξη περί της εσφαλμένης χρήσεως του όρου «nabywca» στο άρθρο 306.

Ακόμα και αν γίνει δεκτή η άποψη ότι ο σκοπός του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ για τα γραφεία ταξιδίων, δηλαδή η λογιστική απλοποίηση, θα μπορούσε να επιτευχθεί αποτελεσματικότερα μέσω μιας ερμηνείας η οποία να συνδέεται με τον πελάτη/αγοραστή, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι δεν επιτρέπεται η εφαρμογή του ειδικού αυτού καθεστώτος να στηρίζεται μόνο σε τελολογική ερμηνεία αντίθετη προς τη σαφή βούληση του νομοθέτη της Ένωσης, η οποία προκύπτει από τη γραμματική διατύπωση των ισχυουσών διατάξεων.


(1)  ΕΕ L 347, σ. 1.