BG
ES
CS
DA
DE
ET
EL
EN
FR
HR
IT
LV
LT
HU
MT
NL
PL
PT
RO
SK
SL
FI
SVInfo
- Referral date: 31-05-2011
- Show case reference
- Opinion date: 06-06-2013
- Ruling date: 26-09-2013
- AG: Sharpston
References in this case
References to this case
Highlight in text
Go|
6.8.2011 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 232/19 |
Beroep ingesteld op 31 mei 2011 — Europese Commissie/Tsjechische Republiek
(Zaak C-269/11)
2011/C 232/31
Procestaal: Tsjechisch
Partijen
Verzoekende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: L. Lozano Palacios en M. Šimerdová, gemachtigden)
Verwerende partij: Tsjechische Republiek
Conclusies
|
— |
vaststellen dat de Tsjechische Republiek de krachtens de artikelen 306 tot en met 310 van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde op haar rustende verplichtingen niet is nagekomen, doordat § 89 van wet nr. 235/2004 betreffende de belasting over de toegevoegde waarde reisagentschappen de mogelijkheid biedt de bijzondere regeling voor reisbureaus toe te passen op het verstrekken van reisdiensten aan andere personen dan reizigers; |
|
— |
de Tsjechische Republiek verwijzen in de kosten. |
Middelen en voornaamste argumenten
In Tsjechië wordt de bijzondere regeling voor reisbureaus van de artikelen 306 tot en met 310 van richtlijn 2006/112/EG van de Raad niet enkel toegepast op prestaties van reisbureaus ten behoeve van reizigers, maar ook op prestaties ten behoeve van andere personen dan reizigers. Overeenkomstig § 89 van wet nr. 235/2004 betreffende de belasting over de toegevoegde waarde wordt de bijzondere regeling in Tsjechië ook toegepast wanneer een reisdienst wordt verstrekt aan een rechtspersoon die deze dienst aan andere reisbureaus doorverkoopt. De Commissie meent dat dit in strijd is met de artikelen 306 tot en met 310 van richtlijn 2006/112/EG van de Raad, op grond waarvan de bijzondere regeling voor reisbureaus enkel mag worden toegepast op het verstrekken van reisdiensten aan reizigers. Het standpunt van de Commissie vindt steun in de bewoordingen van de artikelen 306 tot en met 310 van richtlijn 2006/112/EG van de Raad en in het door deze bepalingen nagestreefde doel.