Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

21.7.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 217/7

Skarga wniesiona w dniu 26 kwietnia 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-197/12)

2012/C 217/13

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Dintilhac i C. Soulay, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie uzależniając zwolnienia do podatku VAT dotyczącego transakcji, o których mowa w art. 262, II, pkt 2, 3, 6 i 7 ogólnego kodeksu podatkowego od wymogu przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu w odniesieniu do jednostek pływających przewożących odpłatnie pasażerów i używanych do celów handlowych, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy VAT (1), a w szczególności na mocy art. 148 pkt a), c) i d) tej dyrektywy;

—

obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze Komisja podnosi, że zwolnienie od podatku VAT transakcji, o których mowa w art. 262 II pkt 2, 3, 6 i 7 code général des impôts [ogólnego kodeksu podatkowego (CGI)] nie było uzależnione od wymogu przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu w odniesieniu do jednostek pływających przewożących odpłatnie pasażerów i używanych do celów handlowych. Ta przesłanka obejmująca przeznaczenie do żeglugi na pełnym morzu została bowiem dodana w przepisach ustawowych regulujących podatek VAT we Francji w odpowiedzi na uzasadnioną opinię skierowaną do władz krajowych przez Komisję. Jednakże dostosowanie art. 262 II pkt 2 CGI do dyrektywy VAT zostało pozbawione skuteczności w wyniku interpretacji, na którą można powołać się względem organów administracyjnych, opublikowanej po wprowadzaniu zmian w przepisach, która nie wymienia przesłanki dotyczącej przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu, przewidzianej jednak w ustawie.

Zdaniem Komisji żaden z argumentów podniesionych przez stronę pozwaną w toku postępowania poprzedzającego wniesienie skargi dotyczących w szczególności zawężającej wykładni art. 148 pkt a) dyrektywy VAT oraz nadmiernie zawężającej wykładni przesłanki odnoszącej się do przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu, nie może uzasadniać nie zachowania przepisów wskazanej dyrektywy. Ponadto co się tyczy art. 131 dyrektywy 2006/112/WE, na który powołały się władze francuskie, nie może on uzasadniać odstępstwa od zasady ścisłej wykładni w zakresie zwolnień.

(1)  Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1).