EU tax law WEB EOn Global Commodities - C-323/12

29.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 295/18

1)

Czy podatnik, który ma siedzibę główną w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rumunia i który ustanowił do celów VAT przedstawiciela podatkowego w Rumunii na podstawie przepisów prawa krajowego obowiązującego przed przystąpieniem Rumunii do Unii Europejskiej, może być uznawany za „podatnika niemającego siedziby na terytorium danego kraju” w rozumieniu art. 1 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych – warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju? (1)

2)

Czy przesłanka, że osoba prawna nie jest zarejestrowana do celów VAT, przewidziana w art. 147 ust. 1 lit. a) ustawy nr 571/2003 o cod fiscal, która transponuje przepisy dyrektywy, stanowi dodatkową przesłankę w stosunku do przesłanek uregulowanych wprost w art. 3 i 4 [ósmej dyrektywy] oraz czy, w przypadku odpowiedzi twierdzącej, taka przesłanka jest dopuszczalna w świetle art. 6 dyrektywy?

3)

Czy przepisy art. 3 i 4 [ósmej dyrektywy] mogą mieć bezpośrednią skuteczność, to znaczy czy spełnienie przesłanek uregulowanych wprost w tych przepisach przyznaje osobie prawnej, która nie ma siedziby na terytorium Rumunii w rozumieniu art. 1, prawo do zwrotu VAT, niezależnie od formy przetransponowania tych przepisów do prawa krajowego?