19.5.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 151/14 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratiwen syd – Warna (Bułgaria) w dniu 14 marca 2014 r. – Itales OOD przeciwko Direktor na Direkcija „Obżałwane i danyczno-osiguritełna praktika” Warna pri Centrałno uprawlenie na Nacionałnata agencija za prichodite
(Sprawa C-123/14)
2014/C 151/18
Język postępowania: bułgarski
Sąd odsyłający
Administratiwen syd – Warna
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Itales OOD
Strona pozwana: Direktor na Direkcija „Obżałwane i danyczno-osiguritełna praktika” Warna pri Centrałno uprawlenie na Nacionałnata agencija za prichodite
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE (1) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że po tym jak towar został sprzedany osobie trzeciej, jego zakup powoduje powstanie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT, nawet jeśli brak jest dowodów posiadania przez poprzedniego dostawcę towarów tego samego rodzaju? |
2) |
Czy z dyrektywą 2006/112 oraz z orzecznictwem dotyczącym jej wykładni zgodna jest praktyka administracyjna – taka jak praktyka Nacionałnata agencija za prichodite (narodowej agencji przychodów publicznych) – w ramach której podatnikom w rozumieniu Zakon za danyk wyrchu dobawenata stojnost (bułgarskiej ustawy o podatku od wartości dodanej) odmówiono wykonania prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT, z powodu braku dowodów pochodzenia towarów, bez wskazania na istnienie podejrzenia udziału w oszustwie podatkowym lub na istnienie obiektywnych danych pozwalających na ustalenie, że dany podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja – na której opiera prawo do odliczenia – stanowi element oszustwa podatkowego? |
(1) Dz.U. L 347, s. 1.