Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

Go

19.9.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/36


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 20 Ιουλίου 2016 — SIA «Aqua Pro»κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-407/16)

(2016/C 343/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SIA «Aqua Pro»

Καθής: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

α)

Έχει το άρθρο 220, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η βεβαίωση του ύψους των αναγνωρισμένων οφειλόμενων δασμών από την τελωνειακή αρχή πρέπει να θεωρηθεί ότι έλαβε χώρα κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως βεβαιώσεως ή καθορισμού της υποχρεώσεως καταβολής των δασμών που εκδίδει η τελωνειακή αρχή, ανεξαρτήτως του ότι η εν λόγω απόφαση αποτελεί αντικείμενο διοικητικής και ένδικης προσφυγής;

β)

Έχουν τα άρθρα 236 και 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι, από τη χρονική στιγμή κατά την οποία η τελωνειακή αρχή εξέδωσε την απόφαση περί της βεβαιώσεως του ύψους των δασμών και επέβαλε στον υπόχρεο την καταβολή τους (απόφαση εκδοθείσα από την κρατική τελωνειακή αρχή στην υπό κρίση υπόθεση), μολονότι ο υπόχρεος έχει προσβάλει διοικητικώς την εν λόγω απόφαση και έχει προσφύγει ενώπιον των δικαστηρίων, πρέπει ο υπόχρεος να ζητήσει παραλλήλως την επιστροφή ή τη διαγραφή των δασμών αυτών, σύμφωνα με τα άρθρα 236 ή 239 του κανονισμού (ή μπορεί να θεωρηθεί στην περίπτωση αυτή ότι η προσβολή της αποφάσεως της εν λόγω αρχής συνιστά ταυτοχρόνως και αίτηση για την επιστροφή ή τη διαγραφή της τελωνειακής οφειλής); Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποια είναι επομένως η ουσιαστική διαφορά μεταξύ, αφενός, του ελέγχου νομιμότητας της διοικητικής αποφάσεως βεβαιώσεως και, αφετέρου, της υποχρεώσεως καταβολής των δασμών και του ζητήματος που πρέπει να επιλυθεί σύμφωνα με το άρθρο 236;

γ)

Έχει το άρθρο 236, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η προσβολή της αποφάσεως της λεττονικής τελωνειακής αρχής περί καταβολής δασμών και η διάρκεια διεξαγωγής της δίκης παρατείνουν την προθεσμία υποβολής αιτήσεως για την επιστροφή ή τη διαγραφή των δασμών (ή δικαιολογούν τη μη τήρησή της);

δ)

Εφόσον το ζήτημα της βεβαιώσεως ή της επιστροφής δασμών πρέπει να επιλυθεί στην υπό κρίση υπόθεση ανεξαρτήτως της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εκδόθηκε σε σχέση με άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω, σε σχέση με τη Φινλανδία), οφείλει η τελωνειακή αρχή ή το δικαστήριο, λαμβανομένων υπόψη του άρθρου 869, στοιχείο β', του κανονισμού 2454/93 (2) της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, καθώς και του ύψους των ενδεχόμενων δασμών στην υπό κρίση υπόθεση, να παραπέμψει το ζήτημα της μη βεβαιώσεως ή της επιστροφής των δασμών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή;

2)

α)

Πρέπει, κατά την εφαρμογή του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, να διενεργείται εκ των υστέρων απόδειξη σχετικά με τις περιστάσεις που αφορούν τη συμπεριφορά των αρχών και του εξαγωγέα τρίτης χώρας (εν προκειμένω, της Καμπότζης) και οι οποίες διερευνήθηκαν στο πλαίσιο της αποστολής της OLAF; Ή πρέπει να θεωρηθεί ότι η γενική περιγραφή των περιστάσεων η οποία περιέχεται στην έκθεση της OLAF σχετικά την εν λόγω συμπεριφορά έχει δεσμευτική ισχύ;

β)

Είναι τα στοιχεία που συγκεντρώνονται κατά την εκ των υστέρων απόδειξη, ακόμη και αν αναφέρονται στην περίπτωση συγκεκριμένου κράτους μέλους, αποφασιστικής σημασίας για την έκθεση της OLAF;

γ)

Έχει το άρθρο 875 του κανονισμού 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι δεσμεύει το κράτος μέλος η απόφαση που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση της OLAF σχετικά με άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω, τη Φινλανδία);

δ)

Πρέπει να διεξάγεται εκ των υστέρων απόδειξη και να γίνεται χρήση των στοιχείων που συγκεντρώνονται στο πλαίσιο αυτής οσάκις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στηριζόμενη στην έκθεση της OLAF, έχει εκδώσει απόφαση περί μη βεβαιώσεως δασμών σε σχέση με άλλο κράτος μέλος και έχει εφαρμόσει το άρθρο 875 του κανονισμού εφαρμογής του τελωνειακού κώδικα;

3)

Κατά την εκτίμηση της υπάρξεως βάσιμων λόγων και καλόπιστης συμπεριφοράς του υπόχρεου για την εφαρμογή του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, μπορεί να είναι κρίσιμο υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις το γεγονός ότι η πράξη εισαγωγής των εμπορευμάτων στηρίζεται σε σύμβαση διανομής;


(1)  ΕΕ L 302, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 253, σ. 1.