EU tax law WEB SCT - C-146/19

29.4.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/27

1)

Czy można interpretować art. 90 ust. 2 dyrektywy VAT w ten sposób, że zezwala on na odstępstwo od prawa do obniżenia podstawy opodatkowania VAT nawet w przypadku ostatecznego braku płatności, jeżeli ten ostateczny brak płatności jest konsekwencją nieprzyjęcia przez podatnika wymaganego zachowania, na przykład niezgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym wszczętym przeciwko dłużnikowi wspomnianego podatnika, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie?

2)

Czy, nawet w przypadku, gdy takie odstępstwo od prawa do obniżenia podstawy opodatkowania VAT jest dopuszczalne, istnieje również prawo do obniżenia tej podstawy opodatkowania z powodu braku płatności, jeżeli podatnik udowodni, że nawet gdyby zgłosił swoje wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, nie zostałyby one zaspokojone, lub jeżeli udowodni, że istniały uzasadnione podstawy, aby zaniechał on zgłoszenia wierzytelności?

3)

Czy art. 90 ust. 1 dyrektywy VAT wywiera skutek bezpośredni, nawet jeśli ustawodawca państwa członkowskiego wykroczył poza ramy dopuszczalnych przepisów dotyczących odstępstw określonych w ust. 2 wspomnianego art. 90?