EU tax law WEB -

27.1.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 27/23

1)

Czy usługa udostępniania środków pieniężnych przez stronę skarżącą, niebędącą instytucją finansową, za pobraniem jednorazowej opłaty w wysokości 1 % danej kwoty może być uznana za „udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę” w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. b) dyrektywy VAT (1), pomimo faktu, że strona skarżąca nie jest w umowie formalnie wymieniona jako pożyczkodawca?

2)

Czy weksel, czyli papier wartościowy zawierający zobowiązanie wystawcy do wypłacenia określonej kwoty pieniężnej osobie, która jest wskazana jako wierzyciel w danym papierze wartościowym, lub osobie, która nabyła później ten papier wartościowy w sposób przewidziany przez prawo, jest uważany za „inny zbywalny instrument finansowy” w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT?

3)

Czy usługa strony skarżącej polegająca na tym, że strona skarżąca za opłatą w wysokości 1 % kwoty weksla, pobraną od wystawcy weksla, otrzymany weksel przeniosła na spółkę faktoringową, a kwotę otrzymaną od spółki faktoringowej przeniosła na wystawcę weksla i poręczyła spółce faktoringowej, że wystawca weksla wypłaci zobowiązanie wynikające z weksla, kiedy stanie się ono wymagalne, stanowi: