EU tax law WEB -

8.11.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 452/12

1)

Για τους σκοπούς της χορήγησης απαλλαγής από τον ΦΠΑ για πράξεις και υπηρεσίες μεταφοράς που αφορούν την εισαγωγή αγαθών, κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει το άρθρο 86, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2 της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι η καταχώριση πράξης εισαγωγής (παραδείγματος χάρη, η σύνταξη συνοπτικής διασάφησης εισόδου από τις τελωνειακές αρχές με τη χορήγηση αριθμού MRN/Master Reference Number) συνεπάγεται πάντοτε τη συμπερίληψη στη βάση υπολογισμού της δασμολογητέας αξίας των κομίστρων μέχρι τον πρώτο τόπο προορισμού των αγαθών στο έδαφος του κράτους μέλους εισαγωγής; Ενισχύει η ύπαρξη MRN, για τον οποίο δεν διαπιστώνεται καμία βάσιμη ένδειξη φοροδιαφυγής, εμμέσως την απόδειξη του ότι στη βάση επιβολής του φόρου περιελήφθησαν όλα τα έξοδα για τα οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 86, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β';

2)

Αντιτίθενται το άρθρο 144, το άρθρο 86, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, της οδηγίας [2006/112] σε φορολογική πρακτική κράτους μέλους δυνάμει της οποίας αποκλείεται η απαλλαγή από τον ΦΠΑ των υπηρεσιών μεταφοράς που σχετίζονται με την εισαγωγή [στην Ένωση] εάν δεν προσκομιστεί η αυστηρώς τυπική απόδειξη του συνυπολογισμού των κομίστρων στη δασμολογητέα αξία, καίτοι, αφενός, προσκομίστηκαν άλλα συνοδευτικά έγγραφα σχετικά με την εισαγωγή –η συνοπτική διασάφηση και η φορτωτική CMR με μνεία της παράδοσης στον παραλήπτη– και, αφετέρου, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να επιτρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση η γνησιότητα ή η αξιοπιστία της συνοπτικής διασάφησης και της φορτωτικής CMR;

3)

Υπό το πρίσμα των διατάξεων του άρθρου 57 ΣΛΕΕ, συνιστά η ανάκτηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης από τις φορολογικές αρχές πολλών κρατών μελών ενδοκοινοτική παροχή υπηρεσιών ή δραστηριότητα γενικού αντιπροσώπου αμειβόμενου βάσει προμήθειας, ο οποίος παρεμβαίνει ως μεσίτης σε εμπορική συναλλαγή;

4)

Έχει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι υφίσταται περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών όταν ο αποδέκτης υπηρεσίας, η οποία παρασχέθηκε από πάροχο υπηρεσιών εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, υποχρεούται βάσει της νομοθεσίας του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο αποδέκτης της υπηρεσίας και εντός του οποίου παρασχέθηκε η υπηρεσία να παρακρατήσει φόρο επί της αμοιβής που οφείλεται για την υπηρεσία αυτή, ενώ η εν λόγω υποχρέωση παρακράτησης δεν υφίσταται εάν πρόκειται για πάροχο υπηρεσιών εγκατεστημένο στο ίδιο κράτος μέλος με τον αποδέκτη της υπηρεσίας;

5)

Αποτελεί η φορολογική μεταχείριση του κράτους κατοικίας του υποκειμένου που καταβάλλει το εισόδημα στοιχείο το οποίο καθιστά λιγότερο ελκυστική και εμποδίζει την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, στο μέτρο που, προκειμένου να αποφύγει την επιβολή του φόρου με παρακράτηση στην πηγή σε ποσοστό 4 %, ο κάτοικος ημεδαπής πρέπει να περιοριστεί, όσον αφορά την είσπραξη του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης, σε συνεργασίες με οντότητες επίσης εγκατεστημένες στην ημεδαπή και όχι σε άλλα κράτη μέλη;

6)

Συνιστά παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ το γεγονός ότι το εισόδημα που αποκτά ο μη μόνιμος κάτοικος υπόκειται σε φόρο 4 % (ή, κατά περίπτωση, 16 %) επί του ακαθάριστου ποσού, ενώ ο φόρος εταιριών που επιβάλλεται στον πάροχο υπηρεσιών που είναι κάτοικος του ίδιου κράτους μέλους (στο μέτρο που πραγματοποιεί κέρδη) ανέρχεται στο 16 % του καθαρού ποσού, διότι συνιστά άλλο ένα στοιχείο που καθιστά λιγότερο ελκυστική την ελεύθερη παροχή των επίμαχων υπηρεσιών εκ μέρους μη μόνιμων κατοίκων;