EU tax law WEB

Available languages

Taxonomy tags

Info

Show case reference

References in this case

Highlight in text

02011R0282 — EL — 01.01.2017 — 002.001

Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

►B	ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 282/2011 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 15ης Μαρτίου 2011 για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 077 της 23.3.2011, σ. 1)

Τροποποιείται από:

		Επίσημη Εφημερίδα
		αριθ.	σελίδα	ημερομηνία
►M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 967/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 9ης Οκτωβρίου 2012	L 290	1	20.10.2012
►M2	ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (EE) αριθ. 1042/2013 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 7ης Οκτωβρίου 2013	L 284	1	26.10.2013

▼B

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 282/2011 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 15ης Μαρτίου 2011

για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

(αναδιατύπωση)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Άρθρο 1

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει μέτρα για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων των τίτλων I έως V, και VII έως XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

(ΤΙΤΛΟΣ I ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 2

Δεν συνεπάγονται ενδοκοινοτικές αποκτήσεις κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) η μεταφορά καινούργιου μεταφορικού μέσου από μη υποκείμενο στον φόρο σε περίπτωση αλλαγής κατοικίας, υπό την προϋπόθεση ότι η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 138 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατά τον χρόνο της παράδοσης·

β) η επαναφορά καινούργιου μεταφορικού μέσου από μη υποκείμενο στον φόρο στο κράτος μέλος από το οποίο του είχε παραδοθεί αρχικά στο πλαίσιο της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 138 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 3

Με την επιφύλαξη του άρθρου 59α πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι ακόλουθες παροχές υπηρεσιών δεν υπόκεινται στον φόρο, εφόσον ο παρέχων αποδεικνύει ότι ο τόπος της παροχής που καθορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο V τμήμα 4 υποτμήματα 3 και 4 του παρόντος κανονισμού βρίσκεται εκτός της Ένωσης:

α) από 1ης Ιανουαρίου 2013 οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

β) από 1ης Ιανουαρίου 2015 οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

γ) οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 4

Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος δικαιούται να μη φορολογείται για τις ενδοκοινοτικές του αποκτήσεις αγαθών, σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εξακολουθεί να επωφελείται από τη μη φορολόγηση ακόμη και αν, σύμφωνα με το άρθρο 214 παράγραφος 1 στοιχείο δ) ή ε) της εν λόγω οδηγίας, του έχει χορηγηθεί αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ για τις υπηρεσίες που λαμβάνει για τις οποίες είναι υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ ή για τις υπηρεσίες που παρέχει στο έδαφος άλλου κράτους μέλους για τις οποίες ο ΦΠΑ καταβάλλεται μόνο από τον λήπτη.

Ωστόσο, εάν ο συγκεκριμένος υποκείμενος στον φόρο κοινοποιεί τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του σε πάροχο όσον αφορά μια ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών, θεωρείται ότι χρησιμοποιεί την επιλογή την οποία προβλέπει το άρθρο 3 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ

(ΤΙΤΛΟΣ III ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 5

Ο συγκροτημένος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2137/85 ευρωπαϊκός όμιλος οικονομικού σκοπού (ΕΟΟΣ), ο οποίος διενεργεί παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών, έναντι αντιπαροχής, στα μέλη του ή σε τρίτους, είναι υποκείμενος στον φόρο κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

(ΑΡΘΡΑ 24 ΕΩΣ 29 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 6

1. Ως υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης νοούνται οι υπηρεσίες που συνίστανται στην παράδοση παρασκευασμένων ή μη φαγητών ή ποτών ή και των δύο, για ανθρώπινη κατανάλωση, συνοδευόμενες από επαρκείς υπηρεσίες στήριξης που καθιστούν δυνατή την άμεση κατανάλωσή τους. Η προμήθεια τροφίμων ή ποτών ή και των δύο αποτελεί ένα μόνο στοιχείο του συνόλου στο οποίο οι υπηρεσίες υπερέχουν. Οι υπηρεσίες εστιατορίου καλύπτουν την παροχή τέτοιου είδους υπηρεσιών στις εγκαταστάσεις του παρόχου και οι υπηρεσίες εστίασης καλύπτουν την παροχή τέτοιου είδους υπηρεσιών εκτός των εγκαταστάσεων του παρόχου.

2. Η προμήθεια παρασκευασμένων ή μη τροφίμων ή ποτών ή και των δύο, συμπεριλαμβανομένης ή όχι της μεταφοράς τους αλλά δίχως άλλη υπηρεσία στήριξης δεν θεωρείται υπηρεσία εστιατορίου ή εστίασης κατά την έννοια της παραγράφου 1.

▼M2

Άρθρο 6α

1. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καλύπτουν ειδικότερα τα εξής:

α) υπηρεσίες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας για τη μετάδοση και μεταγωγή της φωνής, δεδομένων και βίντεο, συμπεριλαμβανομένων των τηλεφωνικών υπηρεσιών με συνιστώσα εικόνας (υπηρεσίες εικονοτηλεφώνου·

β) τηλεφωνικές υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP)·

γ) φωνητικό ταχυδρομείο, αναμονή κλήσεων, προώθηση κλήσεων, αναγνώριση καλούντος, τριμερή κλήση και άλλες υπηρεσίες διαχείρισης κλήσεων·

δ) υπηρεσίες τηλεειδοποίησης·

ε) υπηρεσίες ηχογραφημένων κειμένων·

στ) φαξ, τηλέγραφο και τηλετυπία·

ζ) πρόσβαση στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στον Παγκόσμιο Ιστό·

η) συνδέσεις ιδιωτικού δικτύου που παρέχουν τηλεπικοινωνιακούς συνδέσμους για την αποκλειστική χρήση του πελάτη.

2. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, δεν καλύπτουν τα εξής:

α) ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·

β) ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες μεταδόσεων (εφεξής «ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες»).

Άρθρο 6β

1. Οι ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες που συνίστανται στην παροχή ακουστικού και οπτικοακουστικού περιεχομένου, όπως ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που παρέχονται στο ευρύ κοινό μέσω δικτύων επικοινωνίας από πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και υπό τη συντακτική ευθύνη του για την ταυτόχρονη ακρόαση ή παρακολούθηση, με βάση προγραμματισμό μεταδόσεων.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:

α) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου·

β) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που διανέμονται μέσω του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εάν μεταδίδονται ταυτόχρονα με τη μετάδοση ή αναμετάδοσή τους μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:

α) υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών·

β) ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·

γ) την παροχή πληροφοριών σχετικά με συγκεκριμένα προγράμματα κατά παραγγελία·

δ) τη μεταβίβαση δικαιωμάτων μετάδοσης ή αναμετάδοσης·

ε) τη χρηματοδοτική μίσθωση τεχνικού εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων που προορίζονται για τη λήψη υπηρεσίας μετάδοσης·

στ) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που διανέμονται μέσω του διαδικτύου ή μέσω παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εκτός εάν μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται ταυτόχρονα σε ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό δίκτυο.

▼B

Άρθρο 7

1. Οι «ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες», οι οποίες αναφέρονται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου ή ενός ηλεκτρονικού δικτύου και των οποίων η παροχή, λόγω της φύσης τους, είναι ουσιαστικά αυτοματοποιημένη και απαιτεί ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση, είναι δε αδύνατο να εξασφαλιστεί χωρίς μέσα πληροφορικής.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:

α) την παροχή ψηφιοποιημένων προϊόντων εν γένει, ιδίως λογισμικών, των τροποποιήσεών τους και της αναβάθμισης αυτών·

β) τις υπηρεσίες που εξασφαλίζουν ή υποστηρίζουν την παρουσία επιχειρήσεων ή ιδιωτών σε ηλεκτρονικό δίκτυο, όπως δημιουργία ιστοτόπου ή ιστοσελίδας·

γ) τις αυτόματα παραγόμενες υπηρεσίες με ηλεκτρονικό υπολογιστή στο Διαδίκτυο ή σε ένα ηλεκτρονικό δίκτυο, σε απάντηση συγκεκριμένων δεδομένων τα οποία εισάγει ο λήπτης·

δ) την εκχώρηση, εξ επαχθούς αιτίας, του δικαιώματος διάθεσης προς πώληση προϊόντος ή υπηρεσίας μέσω ιστοτόπου του Διαδικτύου που λειτουργεί ως απευθείας (on-line) αγορά, όπου οι ενδεχόμενοι αγοραστές υποβάλλουν τις προσφορές τους μέσω αυτοματοποιημένης διαδικασίας και όπου τα μέρη ειδοποιούνται για τη σύναψη πώλησης μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που παράγεται αυτόματα από ηλεκτρονικό υπολογιστή·

ε) τα πακέτα υπηρεσιών πρόσβασης στο Διαδίκτυο (ISP), στα οποία το τηλεπικοινωνιακό στοιχείο είναι βοηθητικό και δευτερεύον (δηλαδή πακέτα που υπερβαίνουν την απλή πρόσβαση στο Διαδίκτυο και περιέχουν και άλλα στοιχεία, όπως σελίδες με περιεχόμενο που δίνει πρόσβαση σε ενημέρωση, σε μετεωρολογικές ή τουριστικές πληροφορίες, χώρους παιχνιδιών, φιλοξενία ιστοσελίδων, πρόσβαση σε απευθείας συζητήσεις κ.λπ.)·

στ) τις υπηρεσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα I.

3. ►M2 Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής: ◄

▼M2

α) ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες·

▼B

β) οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών·

γ) αγαθά, των οποίων η παραγγελία και η επεξεργασία της παραγγελίας γίνονται ηλεκτρονικά·

δ) CD-ROM, δισκέτες και παρόμοια μέσα εγγραφής·

ε) έντυπο υλικό, όπως βιβλία, ειδησεογραφικά δελτία, εφημερίδες ή περιοδικά·

στ) CD και κασέτες ήχου·

ζ) βιντεοκασέτες και DVD·

η) παιχνίδια σε CD-RΟΜ·

θ) υπηρεσίες επαγγελματιών, όπως νομικοί ή οικονομικοί σύμβουλοι, που παρέχουν συμβουλές σε πελάτες τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου·

ι) υπηρεσίες διδασκαλίας, εφόσον το περιεχόμενο των μαθημάτων παραδίδεται από εκπαιδευτικό μέσω του Διαδικτύου ή μέσω ηλεκτρονικού δικτύου (δηλαδή, μέσω σύνδεσης εξ αποστάσεως)·

ια) υπηρεσίες υλικής επισκευής εκτός γραμμής ηλεκτρονικού εξοπλισμού·

ιβ) υπηρεσίες αποθήκευσης δεδομένων χωρίς σύνδεση·

ιγ) διαφημιστικές υπηρεσίες, κυρίως σε εφημερίδες, σε αφίσες και στην τηλεόραση·

ιδ) υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης·

ιε) υπηρεσίες διδασκαλίας που παρέχονται αποκλειστικά με αλληλογραφία, κυρίως ταχυδρομικώς·

ιστ) συμβατικές υπηρεσίες δημοπράτησης που βασίζονται στην άμεση ανθρώπινη παρέμβαση, ανεξάρτητα από τον τρόπο υποβολής των προσφορών·

▼M2 —————

▼M2

κ) επιγραμμική (online) κράτηση εισητηρίων για πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις·

κα) επιγραμμική (online) κράτηση καταλύματος, ενοικίασης αυτοκινήτου, υπηρεσιών εστίασης, μεταφοράς επιβατών ή παρόμοιων υπηρεσιών.

▼B

Άρθρο 8

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο απλώς συναρμολογεί τα διάφορα μέρη μηχανήματος, το σύνολο των οποίων έχουν δοθεί σ’ αυτόν από τον πελάτη του, η πράξη αυτή είναι παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 9

Η πώληση δικαιώματος προαίρεσης, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 135 παράγραφος 1 στοιχείο στ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, είναι παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας. Αυτή η παροχή υπηρεσιών διακρίνεται από τις υποκείμενες πράξεις τις οποίες αφορά.

▼M2

Άρθρο 9α

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 28 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όταν παρέχονται ηλεκτρονικές υπηρεσίες μέσω τηλεπικοινωνιακού δικτύου, διεπαφής ή δικτυακής πύλης, όπως αγορά ηλεκτρονικών εφαρμογών, ο υποκείμενος στον φόρο που συμμετέχει στην παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι ενεργεί ιδίω ονόματι αλλά για λογαριασμό του παρόχου ηλεκτρονικών υπηρεσιών, εκτός εάν ο εν λόγω πάροχος υπηρεσιών προσδιορίζεται ρητά ως προμηθευτής των υπηρεσιών από τον εν λόγω υποκείμενο στο φόρο και τούτο προκύπτει από τις μεταξύ τους συμβατικές διευθετήσεις.

Για να θεωρηθεί ότι ο πάροχος ηλεκτρονικών υπηρεσιών έχει προσδιορισθεί ρητά ως ο προμηθευτής των ηλεκτρονικών υπηρεσιών από τον υποκείμενο στον φόρο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) το τιμολόγιο που εκδίδεται ή καθίσταται διαθέσιμο από κάθε υποκείμενο στο φόρο που συμμετέχει στην παροχή ηλεκτρονικών υπηρεσιών πρέπει να προσδιορίζει τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τον προμηθευτή των εν λόγω ηλεκτρονικών υπηρεσιών·

β) ο λογαριασμός ή η απόδειξη πληρωμής που εκδίδονται ή καθίστανται διαθέσιμες στον λήπτη πρέπει να προσδιορίζουν τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τον προμηθευτή των εν λόγω υπηρεσιών.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος, όσον αφορά την παροχή ηλεκτρονικών υπηρεσιών, προσεπικυρώνει τη χρέωση του λήπτη ή την παροχή των υπηρεσιών ή ορίζει τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις της παροχής, δεν επιτρέπεται να υποδεικνύει ρητά άλλο πρόσωπο ως προμηθευτή τις εν λόγω υπηρεσίες.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται επίσης όταν τηλεφωνικές υπηρεσίες παρεχόμενες μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP), παρέχονται μέσω δικτύου τηλεπικοινωνιών, διεπαφής ή δικτυακής πύλης, όπως αγορά ηλεκτρονικών εφαρμογών και υπό τους ίδιους όρους που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο.

3. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος παρέχει μόνο τη διεκπεραίωση πληρωμών που αφορούν ηλεκτρονικές υπηρεσίες ή τηλεφωνικές υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP), και ο οποίος δεν συμμετέχει στην παροχή των εν λόγω ηλεκτρονικών ή τηλεφωνικών υπηρεσιών.

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΤΟΠΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ

ΤΜΗΜΑ 1

Έννοιες

Άρθρο 10

1. Για την εφαρμογή των άρθρων 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας είναι ο τόπος όπου ασκούνται τα καθήκοντα της κεντρικής διοίκησης της επιχείρησης.

2. Για τον καθορισμό του τόπου περί του οποίου η παράγραφος 1, λαμβάνονται υπόψη ο τόπος όπου λαμβάνονται οι βασικές αποφάσεις σχετικά με τη γενική διαχείριση της επιχείρησης, ο τόπος της καταστατικής έδρας της και ο τόπος συνεδρίασης της διεύθυνσης.

Όταν ο τόπος της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας δεν μπορεί να καθορισθεί με ασφάλεια βάσει αυτών των κριτηρίων, ο τόπος όπου λαμβάνονται οι βασικές αποφάσεις σχετικά με τη γενική διαχείριση της επιχείρησης είναι το κριτήριο που υπερισχύει.

3. Η απλή παρουσία ταχυδρομικής διεύθυνσης δεν μπορεί να καθορίσει από μόνη της τον τόπο όπου βρίσκεται η έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του υποκείμενου στον φόρο.

Άρθρο 11

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «μόνιμη εγκατάσταση» νοείται κάθε εγκατάσταση, εκτός της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας που αναφέρεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού, η οποία χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και κατάλληλη υποδομή σε ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους που της επιτρέπουν να λαμβάνει και να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες που παρέχονται για την κάλυψη των αναγκών της εν λόγω εγκατάστασης.

2. Για την εφαρμογή των κατωτέρω άρθρων, ως «μόνιμη εγκατάσταση» νοείται κάθε εγκατάσταση, εκτός της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας που αναφέρεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού, η οποία χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και κατάλληλη υποδομή σε ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους που της επιτρέπουν να εκτελεί τις υπηρεσίες τις οποίες παρέχει:

α) άρθρο 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

β) από 1ης Ιανουαρίου 2013, άρθρο 56 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

γ) μέχρι 1ης Δεκεμβρίου 2014, άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

δ) άρθρο 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

3. Το γεγονός και μόνο ότι ένας υπόχρεως διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ δεν επαρκεί για να θεωρηθεί ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση.

Άρθρο 12

Για τους σκοπούς εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «μόνιμη κατοικία» φυσικού προσώπου, υποκείμενου στον φόρο ή μη, νοείται η διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη στο μητρώο πληθυσμού ή σε παρόμοιο μητρώο ή η διεύθυνση που έχει κοινοποιηθεί από το εν λόγω πρόσωπο στις φορολογικές αρχές εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η διεύθυνση αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Άρθρο 13

Ως «συνήθης διαμονή» φυσικού προσώπου, υποκείμενου στον φόρο ή μη κατά την έννοια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, νοείται ο τόπος όπου διαμένει συνήθως το εν λόγω φυσικό πρόσωπο, λόγω προσωπικών και επαγγελματικών δεσμών.

Όταν οι επαγγελματικοί δεσμοί είναι σε χώρα διαφορετική από τη χώρα των προσωπικών δεσμών, ή όταν δεν υπάρχουν επαγγελματικοί δεσμοί, ο τόπος της συνήθους διαμονής προσδιορίζεται από τους προσωπικούς δεσμούς οι οποίοι καταδεικνύουν στενές σχέσεις μεταξύ του εν λόγω φυσικού προσώπου και του τόπου όπου ζει.

▼M2

Άρθρο 13α

Ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένο ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και στα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, είναι:

α) ο τόπος όπου ασκούνται οι λειτουργίες της κεντρικής του διοίκησης ή

β) ο τόπος οποιασδήποτε άλλης εγκατάστασης που χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και από κατάλληλη υποδομή, σε ανθρώπινους και τεχνικής φύσεως πόρους, ώστε να του επιτρέπει να λαμβάνει και να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες που του παρέχονται για τις δικές του ανάγκες.

Άρθρο 13β

Για την εφαρμογή της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «ακίνητο» θεωρείται:

α) κάθε συγκεκριμένο τμήμα της γης, στην επιφάνειά της ή κάτω από αυτή, επί του οποίου μπορούν να θεμελιωθούν δικαιώματα κυριότητας και κατοχής·

β) κάθε κτίριο ή κατασκευή που συνδέεται άρρηκτα με το έδαφος πάνω ή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το οποίο δεν μπορεί να αποσυναρμολογηθεί ή να μετακινηθεί εύκολα·

γ) κάθε στοιχείο που έχει εγκατασταθεί και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός κτιρίου ή μιας κατασκευής χωρίς το οποίο το κτίριο ή η κατασκευή είναι ελλιπή, όπως πόρτες, παράθυρα, στέγες, κλιμακοστάσια και ανελκυστήρες·

δ) κάθε στοιχείο, εξοπλισμός ή μηχάνημα μόνιμα εγκατεστημένο σε κτίριο ή κατασκευή που δεν μπορεί να μετακινηθεί χωρίς να καταστραφεί ή να αλλοιωθεί το κτίριο ή η κατασκευή.

▼B

ΤΜΗΜΑ 2

Τόπος παράδοσης αγαθών

(Άρθρα 31 έως 39 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 14

Όταν κατά τη διάρκεια ημερολογιακού έτους σημειώνεται υπέρβαση του κατώτατου ορίου που εφαρμόζεται από ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 34 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το άρθρο 33 της εν λόγω οδηγίας δεν μεταβάλλει τον τόπο παραδόσεων των αγαθών, εκτός των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του ίδιου ημερολογιακού έτους προτού σημειωθεί υπέρβαση του κατώτατου ορίου που εφαρμόζει το κράτος μέλος κατά το τρέχον ημερολογιακό έτος και υπό τον όρο ότι πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) ο προμηθευτής δεν έχει κάνει χρήση της δυνατότητας επιλογής που προβλέπεται στο άρθρο 34 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας·

β) η αξία των παραδόσεων αγαθών δεν είχε υπερβεί το κατώτατο όριο κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.

Ωστόσο, το άρθρο 33 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ μεταβάλλει τον τόπο των ακόλουθων παραδόσεων που πραγματοποιούνται στο κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς:

α) της παράδοσης αγαθών, με την οποία σημειώνεται για το τρέχον ημερολογιακό έτος υπέρβαση του κατώτατου ορίου που εφαρμόζει το κράτος μέλος κατά τη διάρκεια του ίδιου ημερολογιακού έτους·

β) κάθε επόμενης παράδοσης αγαθών που πραγματοποιείται στο κράτος μέλος αυτό κατά το ίδιο ημερολογιακό έτος·

γ) των παραδόσεων αγαθών που πραγματοποιούνται στο κράτος μέλος αυτό κατά το ημερολογιακό έτος που ακολουθεί το ημερολογιακό έτος κατά το οποίο συνέβη το γεγονός στο οποίο αναφέρεται το στοιχείο α).

Άρθρο 15

Το τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 37 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καθορίζεται από το δρομολόγιο του μεταφορικού μέσου και όχι από τη διαδρομή που πραγματοποιεί κάθε επιβάτης.

ΤΜΗΜΑ 3

Τόπος των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων αγαθών

(Άρθρα 40, 41 και 42 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 16

Όταν πραγματοποιείται ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 20 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς αγαθών ασκεί τη φορολογική του αρμοδιότητα ανεξάρτητα από την αντιμετώπιση της συναλλαγής ως προς τον ΦΠΑ στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς αγαθών.

Ενδεχόμενο αίτημα διόρθωσης από τον προμηθευτή των αγαθών, η οποία αφορά τον ΦΠΑ που αυτός τιμολόγησε και δήλωσε στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών, εξετάζεται από το εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με τις εθνικές του διατάξεις.

ΤΜΗΜΑ 4

Τόπος παροχής υπηρεσιών

(Άρθρα 43 έως 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Υποτμήμα 1

Καθεστώς του λήπτη

Άρθρο 17

1. Αν ο τόπος παροχής υπηρεσιών εξαρτάται από το καθεστώς του λήπτη ως υποκειμένου ή όχι στον φόρο, το καθεστώς αυτό καθορίζεται βάσει των άρθρων 9 έως 13 και του άρθρου 43 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

2. Νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που διαθέτει ή που πρέπει να διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ δυνάμει του άρθρου 214 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεδομένου ότι οι ενδοκοινοτικές του αποκτήσεις αγαθών υπόκεινται σε ΦΠΑ ή που επέλεξε οι εν λόγω πράξεις να υπόκεινται στο ΦΠΑ, είναι υποκείμενος στον φόρο κατά την έννοια του άρθρου 43 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 18

1. Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι ένας λήπτης που είναι εγκατεστημένος στην Ένωση είναι υποκείμενος στον φόρο:

α) όταν ο λήπτης του έχει κοινοποιήσει τον ατομικό του αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, και εάν κατέχει επιβεβαίωση της εγκυρότητας του εν λόγω ατομικού αριθμού καθώς και του ονόματος και διεύθυνσης του λήπτη, σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 904/2010 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2010, για τη διοικητική συνεργασία και την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας ( 1 )·

β) όταν ο λήπτης δεν έχει ακόμη λάβει ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, αλλά έχει ενημερώσει ότι έχει υποβάλει αίτηση για τη χορήγησή του, και ο παρέχων κατέχει οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο το οποίο καταδεικνύει ότι ο λήπτης είναι υποκείμενος στον φόρο ή νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που απαιτείται να διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ και διενεργήσει επαληθεύσεις σε εύλογο επίπεδο όσον αφορά την ακρίβεια των στοιχείων που προσκόμισε ο λήπτης, ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.

2. Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρεί ότι ένας λήπτης εγκατεστημένος στην Ένωση είναι μη υποκείμενος στον φόρο, όταν αποδεικνύει ότι ο εν λόγω λήπτης δεν του κοινοποιεί τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ.

▼M2

Ωστόσο, ανεξαρτήτως αντίθετων πληροφοριών, ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών μπορεί να θεωρεί ότι ένας λήπτης εγκατεστημένος στην Κοινότητα είναι μη υποκείμενος στον φόρο, εφόσον ο εν λόγω λήπτης δεν έχει κοινοποιήσει τον ατομικό του αριθμό μητρώου ΦΠΑ στον πάροχο.

▼B

3. Εκτός εάν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι ο λήπτης που είναι εγκατεστημένος εκτός της Ένωσης είναι υποκείμενος στον φόρο:

α) εάν λάβει από το λήπτη πιστοποιητικό, το οποίο έχουν εκδώσει οι φορολογικές αρχές στις οποίες υπάγεται ο λήπτης, με το οποίο επιβεβαιώνεται ότι ο δεύτερος ασκεί οικονομικές δραστηριότητες που του επιτρέπεται να λάβει επιστροφή ΦΠΑ δυνάμει της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκείμενους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας ( 2 )·

β) όταν ο λήπτης δεν διαθέτει το πιστοποιητικό αυτό, εάν ο παρέχων διαθέτει αριθμό μητρώου ΦΠΑ, ή παρόμοιο αριθμό που έχει χορηγηθεί στον λήπτη από τη χώρα εγκατάστασης και χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των επιχειρήσεων ή κάθε άλλο αποδεικτικό στοιχείο το οποίο καταδεικνύει ότι ο λήπτης είναι υποκείμενος στον φόρο και εάν διενεργεί επαληθεύσεις σε εύλογο επίπεδο όσον αφορά την ακρίβεια των στοιχείων που προσκόμισε ο λήπτης, ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.

Υποτμήμα 2

Ιδιότητα του λήπτη

Άρθρο 19

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων οι οποίοι αφορούν τον τόπο παροχής των υπηρεσιών που προβλέπονται στα άρθρα 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ένας υποκείμενος στον φόρο ή ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο που λαμβάνει υπηρεσίες αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του προσωπικού του, θεωρείται ως μη υποκείμενος στον φόρο.

Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, όπως είναι η φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι οι υπηρεσίες προορίζονται για τους σκοπούς της οικονομικής δραστηριότητας του λήπτη όταν, για τη συγκεκριμένη πράξη, του έχει κοινοποιήσει τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ του.

Όταν μία και η αυτή υπηρεσία προορίζεται ταυτόχρονα για ιδιωτική χρήση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του προσωπικού του λήπτη, και για τους σκοπούς της οικονομικής δραστηριότητας, η παροχή της εν λόγω υπηρεσίας διέπεται αποκλειστικά από το άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

Υποτμήμα 3

Τόπος εγκατάστασης του λήπτη

Άρθρο 20

Όταν η παροχή υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και ο εν λόγω υποκείμενος είναι εγκατεστημένος σε μία μόνο χώρα ή, ελλείψει έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, έχει τη μόνιμη κατοικία του και τη συνήθη διαμονή του σε μία μόνο χώρα, η παροχή φορολογείται σε αυτή τη χώρα.

Ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει των πληροφοριών που του παρέχει ο λήπτης, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.

Οι πληροφορίες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ τον οποίο χορηγεί το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο λήπτης.

Άρθρο 21

Όταν μια παροχή υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και ο υποκείμενος στον φόρο είναι εγκατεστημένος σε περισσότερες από μία χώρες, η παροχή αυτή φορολογείται στη χώρα όπου ο συγκεκριμένος λήπτης έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του.

Ωστόσο, όταν η υπηρεσία παρέχεται σε μόνιμη εγκατάσταση του υποκείμενου στον φόρο που βρίσκεται σε τόπο άλλο από εκείνο στον οποίο ο εν λόγω υποκείμενος έχει εγκαταστήσει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας, η παροχή αυτή φορολογείται στον τόπο της μόνιμης εγκατάστασης που λαμβάνει αυτή την υπηρεσία και τη χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της.

Όταν ο υποκείμενος στον φόρο δεν διαθέτει έδρα οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση, η υπηρεσία φορολογείται στον τόπο κατοικίας ή συνήθους διαμονής του.

Άρθρο 22

1. Προκειμένου να προσδιορισθεί η μόνιμη εγκατάσταση του λήπτη στην οποία παρέχεται η υπηρεσία, ο παρέχων εξετάζει τη φύση και τη χρήση της παρεχόμενης υπηρεσίας.

Όταν η φύση και η χρήση της παρεχόμενης υπηρεσίας δεν του επιτρέπουν να προσδιορίσει τη μόνιμη εγκατάσταση στην οποία παρέχεται η υπηρεσία, ο παρέχων, με σκοπό τον προσδιορισμό της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης, εξετάζει συγκεκριμένα αν η σύμβαση, το δελτίο παραγγελίας και ο αριθμός μητρώου ΦΠΑ που έχει χορηγηθεί από το κράτος μέλος του λήπτη και του έχει κοινοποιηθεί από το λήπτη καθιστούν τη μόνιμη εγκατάσταση ως λήπτη της υπηρεσίας και αν η μόνιμη εγκατάσταση είναι η οντότητα που πληρώνει για την υπηρεσία.

Όταν η μόνιμη εγκατάσταση του λήπτη στην οποία παρέχεται η υπηρεσία δεν μπορεί να προσδιορισθεί με ασφάλεια δυνάμει του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου της παρούσας παραγράφου ή όταν οι υπηρεσίες που εμπίπτουν στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ παρέχονται σε υποκείμενο στον φόρο στο πλαίσιο σύμβασης που καλύπτει μία ή περισσότερες υπηρεσίες που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο που δεν μπορεί να προσδιορισθεί ή να ποσοτικοποιηθεί, ο παρέχων μπορεί έγκυρα να θεωρήσει ότι οι υπηρεσίες παρέχονται στον τόπο όπου ο λήπτης έχει εγκαταστήσει την οικονομική του δραστηριότητα.

2. Η εφαρμογή του παρόντος άρθρου δεν θίγει τις υποχρεώσεις του λήπτη.

Άρθρο 23

1. Από 1ης Ιανουαρίου 2013, όταν, σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, μια παροχή υπηρεσιών φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη ή, ελλείψει εγκατάστασης, στον τόπο όπου έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του, ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει τεκμηριωμένων πληροφοριών που παρέχονται από τον λήπτη, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν εξακρίβωση ταυτότητας ή έλεγχο πληρωμής.

2. Όταν, σύμφωνα με τα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, μια παροχή υπηρεσιών φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη ή, ελλείψει εγκατάστασης, στον τόπο όπου έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του, ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει τεκμηριωμένων πληροφοριών που παρέχονται από τον λήπτη, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν εξακρίβωση ταυτότητας ή έλεγχο πληρωμής.

▼M2

Άρθρο 24

Σε περίπτωση που οι υπηρεσίες οι οποίες καλύπτονται από το άρθρο 56, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο ή από τα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο που είναι εγκατεστημένος σε περισσότερες από μία χώρες ή ο οποίος έχει τη μόνιμη κατοικία του σε μια χώρα και τη συνήθη διαμονή του σε άλλη χώρα, δίνεται προτεραιότητα:

α) στην περίπτωση νομικού προσώπου μη υποκείμενου στον φόρο, στον τόπο που αναφέρεται στο άρθρο 13α στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπηρεσία χρησιμοποιείται στην εγκατάσταση που αναφέρεται στο στοιχείο β) του εν λόγω άρθρου·

β) στην περίπτωση φυσικού προσώπου, στον τόπο όπου αυτό διαμένει συνήθως, εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπηρεσία χρησιμοποιείται στη μόνιμη κατοικία του, αν αυτή είναι διαφορετική από τη συνήθη διαμονή.

▼M2

Υποτμήμα 3

Τεκμήρια όσον αφορά τον τόπο του λήπτη

Άρθρο 24α

1. Όταν ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών παρέχει τις υπηρεσίες αυτές σε έναν τόπο εγκατάστασης, όπως ένα τηλεφωνικό θάλαμο, μία ζώνη ασύρματης πρόσβασης, ένα Ίντερνετ καφέ, ένα εστιατόριο ή ένα χώρο υποδοχής ξενοδοχείου, όπου η φυσική παρουσία του αποδέκτη της υπηρεσίας στον τόπο αυτό είναι αναγκαία για να του παρασχεθεί η υπηρεσία από τον εν λόγω πάροχο, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή των άρθρων 44, 58 και 59α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο αυτόν και η υπηρεσία πράγματι χρησιμοποιείται και αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης στον εν λόγω τόπο.

2. Εάν ο τόπος εγκατάστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου είναι πάνω σε πλοίο, αεροσκάφος ή τρένο που εκτελεί μεταφορά επιβατών εντός της Κοινότητας σύμφωνα με τα άρθρα 37 και 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η χώρα στην οποία βρίσκεται ο τόπος εγκατάστασης είναι η χώρα αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών.

Άρθρο 24β

Για την εφαρμογή του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοτηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο:

α) μέσω της σταθερής γραμμής του, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο εγκατάστασης της σταθερής γραμμής·

β) μέσω κινητών δικτύων, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στη χώρα που προσδιορίζεται από τον κωδικό χώρας κινητής τηλεφωνίας της κάρτας SIM που χρησιμοποιεί όταν λαμβάνει αυτές τις υπηρεσίες·

γ) για τις οποίες απαιτείται η χρήση αποκωδικοποιητή ή παρεμφερούς συσκευής ή κάρτας λήψης προγραμμάτων και όπου δεν χρησιμοποιείται σταθερή γραμμή, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο όπου βρίσκεται αυτός ο αποκωδικοποιητής ή η παρεμφερής συσκευή ή, εάν ο τόπος αυτός δεν είναι γνωστός, στον τόπο στον οποίον αποστέλλεται η κάρτα λήψης προγραμμάτων με σκοπό να χρησιμοποιηθεί εκεί·

δ) υπό περιστάσεις άλλες από τις αναφερόμενες στο άρθρο 24α και στα στοιχεία α), β) και γ) του παρόντος άρθρου, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος από τον πάροχο υπηρεσιών με τη χρήση δύο μη αντιφατικών αποδεικτικών στοιχείων από τα απαριθμούμενα στο άρθρο 24στ του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 24γ

Για την εφαρμογή του άρθρου 56 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όταν η μίσθωση μεταφορικών μέσων, εκτός από τη βραχυχρόνια μίσθωση, παρέχεται σε πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος από τον πάροχο υπηρεσιών με τη χρήση δύο μη αντιφατικών αποδεικτικών στοιχείων από τα απαριθμούμενα στο άρθρο 24ε του παρόντος κανονισμού.

Υποτμήμα 3β

Αμφισβήτηση τεκμηρίων

Άρθρο 24δ

1. Όταν ένας πάροχος παρέχει υπηρεσία που παρατίθεται στο άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, δύναται να αμφισβητήσει ένα τεκμήριο που αναφέρεται στο άρθρο 24α ή στο στοιχείο α), β) ή γ) του άρθρου, 24β του παρόντος κανονισμού, εφόσον διαθέτει τρία μη αντιφατικά αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του αλλού.

2. Φορολογική αρχή δύναται να αμφισβητήσει τα τεκμήρια που υπάρχουν δυνάμει των άρθρων 24α, 24β ή 24γ εφόσον υπάρχουν ενδείξεις αθέμιτης χρήσης ή κατάχρησης από τον πάροχο υπηρεσιών.

Υποτμήμα 3γ

Αποδεικτικά στοιχεία για τον προσδιορισμό του τόπου εγκατάστασης και αμφισβήτηση τεκμηρίων

Άρθρο 24ε

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων του άρθρου 56 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της εκπλήρωσης των απαιτήσεων του άρθρου 24γ του παρόντος κανονισμού, ως αποδεικτικά στοιχεία χρησιμοποιούνται, ειδικότερα, τα εξής:

α) η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη·

β) τραπεζικά στοιχεία όπως ο τόπος όπου τηρείται ο τραπεζικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για την πληρωμή και η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη που γνωρίζει η τράπεζα·

γ) τα στοιχεία ταξινόμησης (πινακίδες) του μέσου μεταφοράς που έχει νοικιαστεί από τον λήπτη, εάν η ταξινόμηση του εν λόγω μέσου μεταφοράς απαιτείται στον τόπο όπου χρησιμοποιείται, ή άλλες παρεμφερείς πληροφορίες·

δ) άλλες σχετικές εμπορικές πληροφορίες.

Άρθρο 24στ

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της εκπλήρωσης των απαιτήσεων του στοιχείου δ) του άρθρου 24β ή του άρθρου 24δ παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, ως αποδεικτικά στοιχεία χρησιμοποιούνται, ειδικότερα, τα εξής:

α) η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη·

β) η διεύθυνση του πρωτοκόλλου Ίντερνετ (ΙΡ) της συσκευής που χρησιμοποιείται από τον λήπτη ή άλλη μέθοδος εντοπισμού της γεωγραφικής της θέσης·

γ) τραπεζικά στοιχεία, όπως ο τόπος όπου τηρείται ο τραπεζικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για την πληρωμή και η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη που γνωρίζει η τράπεζα·

δ) ο κωδικός χώρας κινητής τηλεφωνίας (MCC) της διεθνούς ταυτότητας συνδρομητή κινητής τηλεφωνίας (IMSI) που αποθηκεύεται στην κάρτα δομοστοιχείου ταυτότητας συνδρομητή (SIM) που χρησιμοποιείται από τον λήπτη·

ε) ο τόπος εγκατάστασης της σταθερής γραμμής του λήπτη μέσω της οποίας παρέχεται η υπηρεσία σε αυτόν·

στ) άλλες σχετικές εμπορικές πληροφορίες.

▼B

Υποτμήμα 4

Κοινές διατάξεις για τον καθορισμό του καθεστώτος, της ιδιότητας και του τόπου του λήπτη

Άρθρο 25

Για την εφαρμογή των κανόνων που αφορούν τον τόπο παροχής υπηρεσιών, λαμβάνονται υπόψη μόνο οι περιστάσεις που υφίστανται όταν επέρχεται η γενεσιουργός αιτία. Κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση της χρήσης της παρεχόμενης υπηρεσίας δεν επηρεάζει τον προσδιορισμό του τόπου παροχής, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

Υποτμήμα 5

Παροχή υπηρεσιών που διέπεται από τους γενικούς κανόνες

Άρθρο 26

Η εκχώρηση δικαιωμάτων τηλεοπτικής μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων από οργανισμό προς υποκείμενους στον φόρο, εμπίπτει στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 27

Οι παροχές υπηρεσιών που συνίστανται στην υποβολή αιτήματος επιστροφής ή στην είσπραξη των προς επιστροφή ποσών δυνάμει της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στον φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος ( 3 ), εμπίπτουν στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 28

Οι παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της οργάνωσης κηδείας, στον βαθμό που αποτελούν ενιαία υπηρεσία, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 29

Με την επιφύλαξη του άρθρου 41 του παρόντος κανονισμού, οι παροχές υπηρεσιών που συνίστανται σε μετάφραση κειμένων εμπίπτουν στα άρθρα 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 6

Παροχές υπηρεσιών από μεσάζοντες

Άρθρο 30

Η παροχή υπηρεσιών από μεσάζοντες, όπως αναφέρεται στο άρθρο 46 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καλύπτει τόσο τις υπηρεσίες των μεσαζόντων που ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του λήπτη της παρεχόμενης υπηρεσίας, όσο και τις υπηρεσίες των μεσαζόντων που ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του παρέχοντος τις υπηρεσίες αυτές.

Άρθρο 31

Οι υπηρεσίες που παρέχονται από μεσάζοντες οι οποίοι ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό τρίτου και έχουν ως αντικείμενο τη μεσολάβηση στην παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε παρεμφερείς τομείς εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής:

α) του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον παρέχονται σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί με την ιδιότητα αυτή ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που θεωρείται ως υποκείμενο στον φόρο·

β) του άρθρου 46 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο.

▼M2

Υποτμήμα 6α

Παροχή υπηρεσιών συναφών προς ακίνητο

Άρθρο 31α

1. Οι υπηρεσίες που είναι συναφείς προς ακίνητα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 47 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, περιλαμβάνουν μόνον εκείνες τις υπηρεσίες που έχουν επαρκώς άμεση σύνδεση με τα εν λόγω ακίνητα. Οι υπηρεσίες θεωρούνται ότι έχουν επαρκώς άμεση σύνδεση με τα ακίνητα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όταν προκύπτουν από ακίνητο και αυτό το ακίνητο αποτελεί συστατικό στοιχείο της υπηρεσίας και κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο για τις παρεχόμενες υπηρεσίες·

β) όταν παρέχονται ή προορίζονται για ακίνητο και έχουν ως αντικείμενο τη νομική ή φυσική μεταβολή του εν λόγω ακινήτου.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:

α) την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου που προορίζεται να ανεγερθεί σε συγκεκριμένο οικόπεδο, ανεξάρτητα από την ανέγερση ή μη του κτιρίου·

β) την παροχή υπηρεσιών επιτόπιας επίβλεψης ή ασφάλειας·

γ) την κατασκευή κτιρίου σε οικόπεδο καθώς και τις εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε κτίριο ή σε τμήματα κτιρίου·

δ) την κατασκευή μόνιμων δομών σε οικόπεδο, καθώς και εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε μόνιμες δομές όπως στα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και παρόμοιες δομές·

ε) εργασίες σε γαίες, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών υπηρεσιών όπως το όργωμα, η σπορά, το πότισμα και η λίπανση·

στ) τη μελέτη και την αξιολόγηση του κινδύνου και της ακεραιότητας ακινήτων·

ζ) την αποτίμηση ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες απαιτείται η παροχή της υπηρεσίας αυτής για σκοπούς ασφάλισης, για τον καθορισμό της αξίας ενός ακινήτου ως εγγύησης δανείου ή για την εκτίμηση των κινδύνων και των ζημιών σε περίπτωση διαφορών·

η) τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την εκμίσθωση ακινήτων, εκτός των περιπτώσεων που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο γ), συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης εμπορευμάτων για τα οποία ένα συγκεκριμένο τμήμα του ακινήτου παραχωρείται για αποκλειστική χρήση από τον λήπτη·

θ) την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο που προκύπτει από τη μετατροπή των δικαιωμάτων χρήσης υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης και από ανάλογες καταστάσεις·

ι) την εκχώρηση ή μεταβίβαση δικαιωμάτων άλλων πλην εκείνων που προβλέπονται στα στοιχεία η) και θ) όσον αφορά τη χρήση του συνόλου ή τμήματος ακινήτου, συμπεριλαμβανομένης της άδειας χρησιμοποίησης τμήματος ακινήτου, όπως η χορήγηση δικαιωμάτων αλιείας και θήρας ή η πρόσβαση σε αίθουσες αναμονής σε αερολιμένες, ή η χρήση υποδομής για την οποία επιβάλλονται διόδια, όπως γέφυρες ή σήραγγες·

ια) τη συντήρηση, ανακαίνιση και επισκευή κτιρίων ή τμημάτων κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων εργασιών, όπως καθαρισμός, πλακόστρωση, τοποθέτηση χαρτιού τοιχοστρωσίας (ταπετσαρίας) και παρκέτων·

ιβ) τη συντήρηση, ανακαίνιση και επισκευή μόνιμων δομών όπως τα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και παρόμοιες δομές·

ιγ) την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση μηχανημάτων ή εξοπλισμού που, μετά την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, χαρακτηρίζονται ως ακίνητο·

ιδ) τη συντήρηση και επισκευή, επιθεώρηση και εποπτεία μηχανημάτων ή εξοπλισμού, εάν τα εν λόγω μηχανήματα ή ο εν λόγω εξοπλισμός μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακίνητα·

ιε) τη διαχείριση ακινήτων, εκτός από τη διαχείριση χαρτοφυλακίου επενδύσεων σε ακίνητα που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο ζ), η οποία συνίσταται στην εκμετάλλευση εμπορικών, βιομηχανικών ή οικιστικών ακινήτων από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου ή για λογαριασμό του·

ιστ) τη διαμεσολάβηση κατά την πώληση ή τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την εκμίσθωση ακινήτων και τη σύσταση ή τη μεταβίβαση ορισμένων δικαιωμάτων σε ακίνητα ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων (ανεξαρτήτως του αν αυτά αντιμετωπίζονται ή όχι ως ενσώματα αγαθά), εκτός από τη διαμεσολάβηση που καλύπτεται από την παράγραφο 3 στοιχείο δ)·

ιζ) τις νομικές υπηρεσίες τις σχετικές με τη μεταβίβαση τίτλων επί ακινήτων, με τη σύσταση ή μεταβίβαση ορισμένων δικαιωμάτων σε ακίνητα ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων (ανεξαρτήτως του αν αυτά αντιμετωπίζονται ή όχι ως ενσώματα αγαθά), όπως οι συμβολαιογραφικές εργασίες, ή την κατάρτιση συμβολαίου για πώληση ή αγορά ακινήτου, ακόμη και αν η σχετική συναλλαγή που συνεπάγεται τη νομική μεταβολή του ακινήτου δεν υλοποιείται.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:

α) την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου εάν το κτίριο δεν προορίζεται να ανεγερθεί σε συγκεκριμένο οικόπεδο·

β) την αποθήκευση εμπορευμάτων σε ακίνητο εάν κανένα συγκεκριμένο μέρος του ακινήτου δεν παραχωρείται για την αποκλειστική χρήση του λήπτη·

γ) την παροχή υπηρεσιών διαφήμισης, έστω και αν περιλαμβάνει τη χρήση ακινήτων·

δ) τη διαμεσολάβηση για την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, αν ο διαμεσολαβητής ενεργεί εξ ονόματος και για λογαριασμό άλλου προσώπου·

ε) τη διάθεση περιπτέρου σε εγκατάσταση εμποροπανήγυρης ή έκθεσης, καθώς και την παροχή άλλων συναφών υπηρεσιών, για να μπορεί ο εκθέτης να εκθέτει αντικείμενα, όπως ο σχεδιασμός του περιπτέρου, η μεταφορά και αποθήκευση αντικειμένων, η διάθεση μηχανημάτων, η τοποθέτηση καλωδίων, η ασφάλιση και η διαφήμιση·

στ) την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, τη συντήρηση και επισκευή, τον έλεγχο ή την εποπτεία μηχανημάτων ή εξοπλισμού που δεν είναι ή δεν καθίστανται μέρος του ακινήτου·

ζ) τη διαχείριση χαρτοφυλακίων επενδύσεων σε ακίνητα·

η) τις νομικές υπηρεσίες, εκτός από εκείνες που καλύπτονται από την παράγραφο 2 στοιχείο ιζ), που συνδέονται με συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των συμβουλών που παρέχονται σχετικά με τους όρους μιας σύμβασης για τη μεταβίβαση ακίνητου, ή την εκτέλεση μιας τέτοιας σύμβασης, ή την απόδειξη της ύπαρξης μιας τέτοιας σύμβασης, όταν οι υπηρεσίες αυτές δεν αφορούν ειδικά τη μεταβίβαση τίτλων επί ακινήτων.

Άρθρο 31β

Όταν εξοπλισμός τίθεται στη διάθεση του λήπτη με σκοπό να πραγματοποιηθούν εργασίες σε ακίνητα, η πράξη αυτή συνιστά παροχή υπηρεσιών που συνδέονται με το ακίνητο μόνον εάν ο πάροχος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών.

Πάροχος υπηρεσιών ο οποίος παρέχει στον λήπτη εξοπλισμό, καθώς και επαρκές προσωπικό για την εκτέλεση εργασιών, τεκμαίρεται ότι έχει αναλάβει την ευθύνη για την εκτέλεση των εν λόγω εργασιών. Το τεκμήριο ότι ο πάροχος υπηρεσιών αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών μπορεί να αμφισβητηθεί με κάθε σχετικό πραγματικό ή νομικό μέσο.

Άρθρο 31γ

Για τον σκοπό του καθορισμού του τόπου παροχής τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών από υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί ιδίω ονόματι στο πλαίσιο υπηρεσίας καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, οι υπηρεσίες αυτές θεωρούνται ως παρεχόμενες στους τόπους παροχής των υπηρεσιών αυτών.

▼B

Υποτμήμα 7

Παροχή πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, επιστημονικών, εκπαιδευτικών, ψυχαγωγικών και παρόμοιων υπηρεσιών

Άρθρο 32

1. Οι υπηρεσίες με αντικείμενο την πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρεμφερείς εκδηλώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 53 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ περιλαμβάνουν την παροχή υπηρεσιών των οποίων τα βασικά χαρακτηριστικά συνίστανται στην παροχή δικαιώματος εισόδου σε εκδήλωση έναντι εισιτηρίου ή πληρωμής, συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής υπό μορφή συνδρομής, εισιτηρίου διαρκείας ή περιοδικής πληρωμής.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται κυρίως:

α) στο δικαίωμα εισόδου σε θεάματα, θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις τσίρκου, εμπορικές και λοιπές εκθέσεις, πάρκα αναψυχής, συναυλίες, καθώς και σε άλλες παρόμοιες πολιτιστικές εκδηλώσεις·

β) στο δικαίωμα εισόδου σε αθλητικές εκδηλώσεις, όπως αγώνες ή αναμετρήσεις·

γ) στο δικαίωμα εισόδου σε εκπαιδευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις, όπως διαλέξεις και σεμινάρια.

3. Δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 1 η χρήση εγκαταστάσεων, όπως γυμναστηρίων ή παρόμοιων χώρων, με πληρωμή κατ’ αποκοπή.

Άρθρο 33

Οι βοηθητικές υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 53 της οδηγίας 206/112/ΕΚ περιλαμβάνουν υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα με την πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρεμφερείς εκδηλώσεις και παρέχονται χωριστά στο πρόσωπο το οποίο παρίσταται στην εκδήλωση, έναντι διακεκριμένης αντιπαροχής.

Οι βοηθητικές υπηρεσίες αυτές περιλαμβάνουν ιδίως τη χρήση ιματιοφυλακίων ή εγκαταστάσεων υγιεινής, αλλά αποκλείουν τις απλές υπηρεσίες διαμεσολάβησης που αφορούν στην πώληση εισιτηρίων.

▼M2

Άρθρο 33α

Η διάθεση εισιτηρίων που παρέχουν πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις από μεσάζοντα που ενεργεί ιδίω ονόματι, αλλά για λογαριασμό του διοργανωτή, ή από υποκείμενο στον φόρο, εκτός από τον διοργανωτή, που ενεργεί για ίδιο λογαριασμό, καλύπτεται από το άρθρο 53 και το άρθρο 54 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

▼B

Υποτμήμα 8

Παροχή υπηρεσιών παρεπόμενων της μεταφοράς και πραγματογνωμοσύνες και εργασίες που αφορούν κινητά αγαθά

Άρθρο 34

Με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία τα συναρμολογούμενα αγαθά ενσωματώνονται σε ακίνητο, ο τόπος παροχής υπηρεσιών προς μη υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, οι οποίες συνίστανται μόνο στη συναρμολόγηση από υποκείμενο στον φόρο των διαφόρων μερών ενός μηχανήματος, τα οποία έχουν δοθεί στο σύνολό τους σ’ αυτόν από τον πελάτη του, καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 54 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 9

Παροχές υπηρεσιών εστιατορίου και εστίασης, ανεξαρτήτως του αν παρέχονται επί μεταφορικών μέσων

Άρθρο 35

Το τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καθορίζεται από το δρομολόγιο του μεταφορικού μέσου και όχι από το δρομολόγιο που πραγματοποιεί κάθε επιβάτης.

Άρθρο 36

Οι υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης που παρέχονται κατά τη διάρκεια του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης εμπίπτουν στο άρθρο 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Οι υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης που παρέχονται εκτός του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Κοινότητας, αλλά στο έδαφος κράτους μέλους ή τρίτης χώρας εμπίπτουν στο άρθρο 55 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 37

Ο τόπος παροχής υπηρεσίας εστιατορίου ή εστίασης που εκτελείται εντός της Ένωσης εν μέρει κατά τη διάρκεια του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης και εν μέρει εκτός του εν λόγω τμήματος αλλά στο έδαφος κράτους μέλους, καθορίζεται εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται για τον καθορισμό του τόπου παροχής κατά την έναρξη της παροχής της υπηρεσίας εστιατορίου ή εστίασης.

Υποτμήμα 10

Μίσθωση μεταφορικών μέσων

Άρθρο 38

1. Τα «μεταφορικά μέσα» που αναφέρονται στο άρθρο 56 και στο άρθρο 59 πρώτο εδάφιο στοιχείο ζ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνουν οχήματα, μηχανοκίνητα ή μη, και άλλον εξοπλισμό και διατάξεις πέδησης που προορίζονται για τη μεταφορά προσώπων ή αντικειμένων από έναν τόπο σε άλλο και που μπορεί να σύρονται, να έλκονται ή να ωθούνται από οχήματα, που κατά κανόνα έχουν σχεδιαστεί και είναι πράγματι κατάλληλα για μεταφορά.

2. Μέσα μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι κυρίως τα ακόλουθα οχήματα·

α) χερσαία οχήματα, όπως αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, ποδήλατα, τρίκυκλα και τροχόσπιτα·

β) ρυμουλκούμενα και ημιρυμουλκούμενα οχήματα·

γ) βαγόνια σιδηροδρόμου·

δ) πλοία·

ε) αεροσκάφη·

στ) ειδικά σχεδιασμένα οχήματα για τη μεταφορά ασθενών ή τραυματιών·

ζ) γεωργικοί ελκυστήρες και άλλα γεωργικά οχήματα·

η) αναπηρικά αμαξίδια με μηχανική ή ηλεκτρονική προώθηση.

3. Δεν είναι μέσα μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τα εμπορευματοκιβώτια και τα μονίμως ακινητοποιημένα οχήματα.

Άρθρο 39

1. Για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 56 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης μεταφορικού μέσου, η οποία αποτελεί αντικείμενο μίσθωσης καθορίζεται βάσει της σύμβασης μεταξύ των μερών.

Η σύμβαση χρησιμεύει ως τεκμήριο που μπορεί, να αμφισβητηθεί από κάθε πραγματικό ή νομικό μέσο ώστε να καθοριστεί η πραγματική διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης.

Η υπέρβαση, λόγω ανωτέρας βίας, της συμβατικής περιόδου της μίσθωσης βραχείας διαρκείας κατά την έννοια του άρθρου 56 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν έχει επίπτωση στον καθορισμό της διάρκειας της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου.

2. Όταν η μίσθωση ενός και του αυτού μεταφορικού μέσου καλύπτεται από διαδοχικές συμβάσεις μεταξύ των ιδίων μερών, η διάρκεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου σύμφωνα με το σύνολο των συμβάσεων.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, μια σύμβαση και οι παρατάσεις της συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις.

Ωστόσο, η διάρκεια της ή των συμβάσεων μίσθωσης βραχείας διαρκείας που προηγούνται της σύμβασης η οποία θεωρείται μακράς διαρκείας δεν αμφισβητείται, εφόσον δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

3. Εκτός αν υφίσταται καταχρηστική πρακτική, διαδοχικές συμβάσεις μίσθωσης μεταξύ των ιδίων μερών για διαφορετικά μέσα μεταφοράς δεν θεωρούνται ως διαδοχικές συμβάσεις για τους σκοπούς της παραγράφου 2.

Άρθρο 40

Ο τόπος όπου το μεταφορικό μέσο τίθεται πράγματι στη διάθεση του πελάτη σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 56 της οδηγίας 1006/112/ΕΚ είναι ο τόπος όπου ο πελάτης ή τρίτος που ενεργεί για λογαριασμό του ασκεί τη φυσική κατοχή του μεταφορικού μέσου.

Υποτμήμα 11

Παροχή υπηρεσιών σε μη υποκείμενους στον φόρο εκτός της Κοινότητας

Άρθρο 41

Οι παροχές, σε μη υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο εκτός Κοινότητας, υπηρεσιών που συνίστανται σε μετάφραση κειμένων εμπίπτουν στο άρθρο 59 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΒΑΣΗ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ

(ΤΙΤΛΟΣ VII ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 42

Όταν προμηθευτής αγαθών ή παρέχων υπηρεσίες απαιτεί, ως όρο για την αποδοχή πληρωμής με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, να καταβάλει ο πελάτης ένα ποσό στον ίδιο ή σε άλλη επιχείρηση, και όταν η συνολική τιμή που καταβάλλεται από τον πελάτη αυτόν δεν επηρεάζεται από τον τρόπο πληρωμής, το ποσό αυτό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της βάσης επιβολής του φόρου για την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών, σύμφωνα με τα άρθρα 73 έως 80 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Άρθρο 43

Η «παροχή καταλύματος διακοπών» όπως αναφέρεται στο παράρτημα III σημείο 12 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνει τη μίσθωση σκηνών, τροχόσπιτων ή κινητών κατοικιών που εγκαθίστανται σε χώρους κατασκήνωσης και χρησιμοποιούνται ως καταλύματα διαμονής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος

(Άρθρα 132, 133 και 134 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 44

Οι υπηρεσίες επαγγελματικής εκπαίδευσης, επιμόρφωσης ή επανακατάρτισης που παρέχονται υπό τους όρους του άρθρου 132 παράγραφος 1 στοιχείο θ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνουν τη διδασκαλία που συνδέεται άμεσα με έναν εμπορικό ή επαγγελματικό τομέα, καθώς και κάθε διδασκαλία που αποσκοπεί στην απόκτηση ή στη βελτίωση γνώσεων για επαγγελματικούς σκοπούς. Η διάρκεια της σειράς μαθημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης, επιμόρφωσης ή επανακατάρτισης δεν έχει, εν προκειμένω, καμία επίπτωση.

ΤΜΗΜΑ 2

Απαλλαγές άλλων δραστηριοτήτων

(Άρθρα 135, 136 και 137 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 45

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 135 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν εφαρμόζεται στα νομίσματα από λευκόχρυσο («platinum nobles»).

ΤΜΗΜΑ 3

Απαλλαγές κατά την εισαγωγή

(Άρθρα 143, 144 και 145 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 46

Η απαλλαγή που αναφέρεται στο άρθρο 144 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται στις παροχές υπηρεσιών μεταφοράς που συνδέονται με την εισαγωγή κινητών αγαθών λόγω αλλαγής κατοικίας.

ΤΜΗΜΑ 4

Απαλλαγές κατά την εξαγωγη

(Άρθρα 146 και 147 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 47

Ο όρος «μεταφορικά μέσα ιδιωτικής χρήσης» που αναφέρεται στο άρθρο 146 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνει τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιούνται για μη επαγγελματικούς σκοπούς από πρόσωπα εκτός των φυσικών προσώπων, όπως είναι οι οργανισμοί δημοσίου δικαίου, κατά την έννοια του άρθρου 13 της εν λόγω οδηγίας, και οι ενώσεις.

Άρθρο 48

Για να καθοριστεί, ως προϋπόθεση για την απαλλαγή της παράδοσης αγαθών που μεταφέρονται από ταξιδιώτες στις προσωπικές τους αποσκευές, εάν έχει σημειωθεί υπέρβαση του κατώτατου ορίου που έχει ορίσει ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 147 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο υπολογισμός βασίζεται στην αξία του τιμολογίου. Η συνολική αξία διαφόρων αγαθών μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον εάν όλα τα αγαθά αυτά περιλαμβάνονται στο ίδιο τιμολόγιο που εκδίδεται από τον ίδιο υποκείμενο στον φόρο που παραδίδει τα αγαθά στον ίδιο πελάτη.

ΤΜΗΜΑ 5

Απαλλαγές ορισμένων πράξεων που εξομοιώνονται με εξαγωγές

(Άρθρα 151 και 152 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 49

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται και στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από υποκείμενο στον φόρο για τον οποίο εφαρμόζεται το ειδικό καθεστώς για ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες, που προβλέπεται στα άρθρα 357 έως 369 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 50

1. Προκειμένου να αναγνωρίζεται ως διεθνής οργανισμός για την εφαρμογή του άρθρου 143 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) και του άρθρου 151 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ένας οργανισμός ο οποίος συγκροτείται ως κοινοπραξία ευρωπαϊκής ερευνητικής υποδομής (ΚΕΕΥ), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 723/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2009, σχετικά με κοινοτικό νομικό πλαίσιο για την κοινοπραξία ευρωπαϊκής ερευνητικής υποδομής (ΚΕΕΥ) ( 4 ), πρέπει να πληροί όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) να έχει ίδια νομική προσωπικότητα και πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα·

β) να συγκροτείται σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εμπίπτει σε αυτό·

γ) μεταξύ των μελών του να συγκαταλέγονται κράτη μέλη και, όπου ενδείκνυται, τρίτες χώρες και διακυβερνητικοί οργανισμοί, αλλά κανένας ιδιωτικός φορέας·

δ) να έχει συγκεκριμένους και νόμιμους στόχους, οι οποίοι επιδιώκονται από κοινού και ουσιαστικά δεν είναι εμπορικής φύσης.

2. Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) και στο άρθρο 151 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται σε μια ΚΕΕΥ της παραγράφου 1 εφόσον αναγνωρίζεται ως διεθνής οργανισμός από το κράτος μέλος υποδοχής.

Τα όρια και οι προϋποθέσεις της απαλλαγής αυτής καθορίζονται με συμφωνία μεταξύ των μελών της ΚΕΕΥ σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 723/2009. Σε περίπτωση που τα αγαθά δεν αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών αυτών καθώς και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών, η απαλλαγή μπορεί να χορηγείται σύμφωνα με διαδικασία επιστροφής του ΦΠΑ, βάσει του άρθρου 151 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 51

1. Όταν ο λήπτης αγαθών ή υπηρεσιών είναι εγκατεστημένος στην Ένωση, αλλά εκτός του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών, το πιστοποιητικό απαλλαγής από τον ΦΠΑ και/ή τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης που περιέχεται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού χρησιμεύει ως αποδεικτικό στοιχείο, που επιβεβαιώνει ότι η πράξη μπορεί να απαλλάσσεται δυνάμει του άρθρου 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, με την επιφύλαξη των επεξηγηματικών σημειώσεων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα του εν λόγω πιστοποιητικού.

Όταν χρησιμοποιεί το πιστοποιητικό, το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένο το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά ή παρέχονται οι υπηρεσίες μπορεί να αποφασίσει να χρησιμοποιεί κοινό πιστοποιητικό για τον ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης ή δύο χωριστά πιστοποιητικά.

2. Το πιστοποιητικό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σφραγίζεται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής. Ωστόσο, εάν τα αγαθά ή οι υπηρεσίες προορίζονται για επίσημη χρήση, τα κράτη μέλη δύνανται, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζουν, να απαλλάξουν τον δικαιούχο από την υποχρέωση επίθεσης σφραγίδας στο πιστοποιητικό. Η απαλλαγή αυτή μπορεί να αρθεί σε περίπτωση κατάχρησης.

Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το σημείο επαφής που έχει οριστεί για τον προσδιορισμό των υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την επίθεση της σφραγίδας στο πιστοποιητικό, καθώς και σε ποιο βαθμό χορηγούν απαλλαγή από την υποχρέωση επίθεσης της σφραγίδας στο πιστοποιητικό. Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα λοιπά κράτη μέλη για τα στοιχεία που έλαβε από τα κράτη μέλη.

3. Όταν εφαρμόζεται άμεση απαλλαγή στο κράτος μέλος στο οποίο διενεργείται η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών, ο προμηθευτής ή ο παρέχων λαμβάνει το πιστοποιητικό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου από τον δικαιούχο των αγαθών ή των υπηρεσιών και φυλάσσει το πιστοποιητικό στα λογιστικά βιβλία του. Εάν η απαλλαγή χορηγείται υπό μορφή επιστροφής του ΦΠΑ, σύμφωνα με το άρθρο 151 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το πιστοποιητικό επισυνάπτεται στην αίτηση επιστροφής που υποβάλλεται στο οικείο κράτος μέλος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

(ΤΙΤΛΟΣ X ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 52

Όταν το κράτος μέλος εισαγωγής εφαρμόζει ηλεκτρονικό σύστημα για τη διεκπεραίωση των τελωνειακών διατυπώσεων, ο όρος «έγγραφο με το οποίο να βεβαιώνεται η εισαγωγή», που περιλαμβάνεται στο άρθρο 178 στοιχείο ε) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καλύπτει τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τέτοιων εγγράφων, εάν αυτές επιτρέπουν τον έλεγχο της άσκησης του δικαιώματος έκπτωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ X

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ

(ΤΙΤΛΟΣ XI ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

ΤΜΗΜΑ 1

Υποκείμενοι στον ΦΠΑ

(Άρθρα 192Α έως 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 53

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, λαμβάνεται υπ’ όψιν μόνο μία μόνιμη εγκατάσταση την οποία διαθέτει ο υποκείμενος στον φόρο, εφόσον χαρακτηρίζεται από επαρκή διάρκεια και κατάλληλη δομή όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό και τους τεχνικούς πόρους, που της επιτρέπουν να πραγματοποιεί την παράδοση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών στην οποία συμμετέχει.

2. Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, η εγκατάσταση αυτή θεωρείται ότι δεν συμμετέχει στην παράδοση αγαθών ή στην παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 192α στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εκτός εάν οι τεχνικοί πόροι και το ανθρώπινο δυναμικό της μόνιμης εγκατάστασης χρησιμοποιούνται από τον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο για πράξεις που αφορούν την παράδοση αυτών των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών αυτών που πραγματοποιείται στο εν λόγω κράτος μέλος, πριν ή κατά τη διάρκεια της εν λόγω παράδοσης ή παροχής.

Όταν οι πόροι της μόνιμης εγκατάστασης χρησιμοποιούνται μόνο για καθήκοντα διοικητικής υποστήριξης, όπως η λογιστική, η τιμολόγηση και η είσπραξη απαιτήσεων, δεν θεωρείται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς της παράδοσης αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών,

Ωστόσο, εάν εκδίδεται τιμολόγιο με τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει χορηγηθεί από το κράτος μέλος της μόνιμης εγκατάστασης, η εν λόγω μόνιμη εγκατάσταση θεωρείται ότι έχει παρέμβει στην παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών που διενεργείται στο εν λόγω κράτος μέλος, εκτός αντίθετων αποδείξεων.

Άρθρο 54

Όταν υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ανεξάρτητα από το εάν η λόγω έδρα παρεμβαίνει ή όχι στην παράδοση αγαθών ή στην παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο στο εν λόγω κράτος μέλος.

ΤΜΗΜΑ 2

Διάφορες διατάξεις

(Άρθρα 272 και 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 55

Για τις υπηρεσίες που προβλέπονται στο άρθρο 262 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι υποκείμενοι στον φόρο στους οποίους πρέπει να δίδεται ατομικός αριθμός μητρώου ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 214 της εν λόγω οδηγίας και τα μη υποκείμενα στον φόρο νομικά πρόσωπα που διαθέτουν αριθμό μητρώου ΦΠΑ υποχρεούνται να κοινοποιούν, όταν ενεργούν υπ’ αυτή την ιδιότητα, τον αριθμό μητρώου ΦΠΑ στους προμηθευτές αγαθών ή στους παρέχοντες υπηρεσίες, μόλις τον αποκτήσουν.

Οι υποκείμενοι στον φόρο που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι οποίοι δικαιούνται να μη φορολογούνται για τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών τους σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού δεν υποχρεούνται να κοινοποιούν τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ στους προμηθευτές αγαθών, όταν ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ έχει χορηγηθεί σύμφωνα με το άρθρο 214 παράγραφος 1 στοιχείο δ) ή ε) της εν λόγω οδηγίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ

ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ

ΤΜΗΜΑ 1

Ειδικό καθεστώς για τον επενδυτικό χρυσό

(Άρθρα 344 έως 356 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 56

Ο όρος «βάρους αποδεκτού από τις αγορές πολύτιμων μετάλλων» που προβλέπεται στο άρθρο 344 παράγραφος 1 σημείο 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καλύπτει τουλάχιστον τις μονάδες και τα βάρη που απαντώνται στο εμπόριο, όπως παρατίθενται στο παράρτημα III του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 57

Για να καταρτιστεί ο κατάλογος των χρυσών νομισμάτων που αναφέρεται στο άρθρο 345 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «τιμή» και «κανονική αξία», όπως αναφέρεται στο άρθρο 344 παράγραφος 1 σημείο 2) της ιδίας οδηγίας, νοούνται η τιμή και η κανονική αξία ως έχουν την 1η Απριλίου κάθε έτους. Εάν η 1η Απριλίου δεν συμπίπτει με την ημέρα κατά την οποία καθορίζονται οι αξίες αυτές, χρησιμοποιούνται οι αξίες της επόμενης ημέρας κατά την οποία αυτές καθορίζονται.

▼M1

ΤΜΗΜΑ 2

Ειδικά καθεστώτα για μη εγκατεστημένους υποκείμενους στον φόρο οι οποίοι παρέχουν τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες σε μη υποκείμενους στον φόρο (άρθρα 358 έως 369ια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Υποτμήμα 1

Ορισμοί

Άρθρο 57α

Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, νοούνται ως:

1) «μη ενωσιακό καθεστώς», το ειδικό καθεστώς για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες παρεχόμενες από υποκείμενους στον φόρο μη εγκατεστημένους εντός της Κοινότητας, όπως προβλέπεται στο τμήμα 2 του κεφαλαίου 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

2) «ενωσιακό καθεστώς», το ειδικό καθεστώς για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες παρεχόμενες από υποκείμενους στον φόρο που είναι εγκατεστημένοι εντός της Κοινότητας αλλά δεν είναι εγκατεστημένοι στο κράτος μέλος κατανάλωσης, όπως προβλέπεται στο τμήμα 3 του κεφαλαίου 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

3) «ειδικά καθεστώτα», το μη «ενωσιακό καθεστώς» και/ή το «ενωσιακό καθεστώς», ανάλογα με την περίπτωση·

4) «υποκείμενος στον φόρο», ο υποκείμενος στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Κοινότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 358α σημείο 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ ή ο υποκείμενος στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος κατανάλωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 369α πρώτο εδάφιο σημείο 1 της εν λόγω οδηγίας.

Υποτμήμα 2

Εφαρμογή του ενωσιακού καθεστώτος

Άρθρο 57β

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του εντός της Κοινότητας, το κράτος μέλος στο οποίο ευρίσκεται η έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του είναι το κράτος μέλος εγγραφής.

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του εκτός της Κοινότητας, αλλά έχει περισσότερες από μία μόνιμες εγκαταστάσεις στην Κοινότητα, δύναται να επιλέξει οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη στα οποία έχει μόνιμη εγκατάσταση ως το κράτος μέλος εγγραφής σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 369α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 3

Πεδίο εφαρμογής του ενωσιακού καθεστώτος

Άρθρο 57γ

Το ενωσιακό καθεστώς δεν ισχύει για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε κράτος μέλος στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ή μόνιμη εγκατάσταση. Η παροχή των εν λόγω υπηρεσιών πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες φορολογικές αρχές του οικείου κράτους μέλους με τη δήλωση ΦΠΑ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 250 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 4

Εγγραφή

Άρθρο 57δ

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει ένα από τα ειδικά καθεστώτα, το ειδικό αυτό καθεστώς εφαρμόζεται από την πρώτη ημέρα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου.

Ωστόσο, όταν η πρώτη παροχή υπηρεσιών που πρόκειται να καλυφθεί από αυτό το ειδικό καθεστώς πραγματοποιείται πριν από την ημερομηνία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, το ειδικό καθεστώς ισχύει από την ημερομηνία της πρώτης παροχής υπηρεσιών, εφόσον ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώσει το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με τη έναρξη των δραστηριοτήτων που καλύπτονται από το εν λόγω καθεστώς το αργότερο τη δέκατη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την εν λόγω πρώτη παροχή υπηρεσιών.

Άρθρο 57ε

Το κράτος μέλος εγγραφής εγγράφει τον υποκείμενο σε φόρο που χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς με τον ατομικό του αριθμό ΦΠΑ σύμφωνα με τα άρθρα 214 και 215 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 57στ

1. Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς παύσει να πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον ορισμό του άρθρου 369α πρώτο εδάφιο σημείο 2) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος στο οποίο διαθέτει φορολογικό μητρώο παύει να είναι το κράτος μέλος εγγραφής. Σε περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις για τη χρήση του εν λόγω ειδικού καθεστώτος, για να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το καθεστώς αυτό πρέπει να ορίσει ως νέο κράτος μέλος εγγραφής το κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ή, εάν δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του στην Κοινότητα, άλλο κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση.

2. Όταν το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει σύμφωνα με την παράγραφο 1, η αλλαγή αυτή ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία ο υποκείμενος στον φόρο παύει να διατηρεί έδρα οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση στο κράτος μέλος που είχε ορισθεί προηγουμένως ως κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 57ζ

Ο υποκείμενος σε φόρο που χρησιμοποιεί ένα ειδικό καθεστώς μπορεί να παύσει να χρησιμοποιεί αυτό το ειδικό καθεστώς ανεξάρτητα από το αν εξακολουθεί να παρέχει υπηρεσίες που μπορούν να καλύπτονται από αυτό το ειδικό καθεστώς. Ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής τουλάχιστον 15 ημέρες πριν από τη λήξη του ημερολογιακού τριμήνου που προηγείται εκείνου από το οποίο προτίθεται να παύσει τη χρήση του καθεστώτος. Η παύση τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου.

Οι υποχρεώσεις ΦΠΑ σε σχέση με την παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών που ανακύπτουν μετά την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε να ισχύει η παύση εξοφλούνται απευθείας ενώπιον των φορολογικών αρχών του οικείου κράτους μέλους κατανάλωσης.

Εάν ένας υποκείμενος στον φόρο παύσει να χρησιμοποιεί ένα ειδικό καθεστώς, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο αποκλείεται από τη χρήση του καθεστώτος αυτού σε οποιοδήποτε κράτος μέλος για δύο ημερολογιακά τρίμηνα από την ημερομηνία παύσης.

Υποτμήμα 5

Υποχρεώσεις κοινοποίησης

Άρθρο 57η

1. Ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει, το αργότερο μέχρι τη δέκατη ημέρα του επόμενου μήνα, με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με:

— την παύση των δραστηριοτήτων του που υπάγονται σε ένα από τα ειδικά καθεστώτα,

— οποιεσδήποτε μεταβολές στις δραστηριότητές του που καλύπτονται από ένα ειδικό καθεστώς κατά τρόπον ώστε να μην πληροί πλέον τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο εν λόγω ειδικό καθεστώς, και

— οποιεσδήποτε αλλαγές των πληροφοριών που παρείχε προηγουμένως στο κράτος μέλος εγγραφής.

2. Σε περίπτωση που, σύμφωνα με το άρθρο 57στ, το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει, ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει αμφότερα τα οικεία κράτη μέλη σχετικά με την αλλαγή το αργότερο τη δέκατη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την αλλαγή της εγκατάστασης. Κοινοποιεί στο νέο κράτος μέλος εγγραφής τις λεπτομέρειες εγγραφής που απαιτούνται όταν ένας υποκείμενος στον φόρο χρησιμοποιεί για πρώτη φορά ένα ειδικό καθεστώς.

Υποτμήμα 6

Εξαίρεση

Άρθρο 58

Εάν υποκείμενος σε φόρο που υπάγεται σε ένα από τα ειδικά καθεστώτα πληροί τουλάχιστον ένα από τα κριτήρια εξαίρεσης που ορίζονται στα άρθρα 363 ή 369ε της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος εγγραφής εξαιρεί τον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο από το καθεστώς αυτό.

Μόνον το κράτος μέλος εγγραφής δύναται να εξαιρέσει έναν υποκείμενο στον φόρο από την υπαγωγή σε ένα από τα ειδικά καθεστώτα.

Το κράτος μέλος εγγραφής θεμελιώνει την απόφασή του για εξαίρεση σε οποιαδήποτε διαθέσιμη πληροφορία, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που παρέχονται από οιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

Η εξαίρεση τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του ημερολογιακού τριμήνου που ακολουθεί την ημέρα κατά την οποία η απόφαση για την εξαίρεση αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο στον φόρο.

Ωστόσο, εάν η εξαίρεση οφείλεται σε αλλαγή της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, η εξαίρεση ισχύει από την ημερομηνία αυτής της αλλαγής.

Άρθρο 58α

Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος κάνει χρήση ενός ειδικού καθεστώτος και ο οποίος για διάστημα οκτώ διαδοχικών ημερολογιακών τριμήνων, δεν έχει παράσχει υπηρεσίες που καλύπτονται από το συγκεκριμένο καθεστώς σε κανένα κράτος μέλος κατανάλωσης, θεωρείται ότι έχει παύσει τις φορολογητέες του δραστηριότητες κατά την έννοια του στοιχείου β) του άρθρου 363 ή του στοιχείου β) του άρθρου 369ε της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, αντίστοιχα. Η εν λόγω παύση δεν τον εμποδίζει να κάνει χρήση ενός ειδικού καθεστώτος εάν επαναλάβει τις δραστηριότητές του που καλύπτονται από οποιοδήποτε καθεστώς.

Άρθρο 58β

1. Εάν υποκείμενος στον φόρο εξαιρείται από ένα ειδικό καθεστώς επειδή συστηματικά δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες του εν λόγω καθεστώτος, ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο παραμένει αποκλεισμένος από οποιαδήποτε (ένα κενό) καθεστώτα σε όλα τα κράτη μέλη για οκτώ ημερολογιακά τρίμηνα μετά το τέλος του ημερολογιακού τριμήνου κατά τη διάρκεια του οποίου εξαιρέθηκε ο υποκείμενος στον φόρο.

2. Ένας υποκείμενος στον φόρο θεωρείται ότι συστηματικά δεν συμμορφώνεται προς τους κανόνες που αφορούν ένα ειδικό καθεστώς, κατά την έννοια του στοιχείου δ) του άρθρου 363 ή του στοιχείου δ) του άρθρου 369ε της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, τουλάχιστον στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όταν, σύμφωνα με το άρθρο 60α, το κράτος μέλος εγγραφής έχει εκδώσει υπενθυμίσεις προς τον υποκείμενο στον φόρο για τα τρία αμέσως προηγούμενα ημερολογιακά τρίμηνα και αυτός δεν έχει υποβάλει δήλωση ΦΠΑ για καθένα από τα εν λόγω ημερολογιακά τρίμηνα εντός δέκα ημερών μετά την αποστολή της υπενθύμισης·

β) όταν, σύμφωνα με το άρθρο 63α, το κράτος μέλος εγγραφής έχει εκδώσει υπενθυμίσεις προς τον υποκείμενο στον φόρο για τα τρία αμέσως προηγούμενα ημερολογιακά τρίμηνα και ο υποκείμενος στον φόρο δεν έχει ακόμα καταβάλει το σύνολο του ποσού του δηλωθέντος ΦΠΑ για καθένα από τα εν λόγω ημερολογιακά τρίμηνα εντός δέκα ημερών μετά την αποστολή της υπενθύμισης, εκτός εάν το υπόλοιπο μη καταβληθέν ποσό δεν υπερβαίνει τα 100 EUR για κάθε ημερολογιακό τρίμηνο·

γ) όταν, μετά από αίτημα του κράτους μέλους εγγραφής ή του κράτους μέλους κατανάλωσης, και έναν μήνα μετά την επακόλουθη υπενθύμιση από το κράτος μέλος εγγραφής, δεν έχει κοινοποιήσει με ηλεκτρονικά μέσα τις καταχωρίσεις που αναφέρονται στα άρθρα 369 και 369ια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 58γ

Ένας υποκείμενος στον φόρο που έχει εξαιρεθεί από ένα ειδικό καθεστώς, εξοφλεί όλες τις υποχρεώσεις ΦΠΑ σε σχέση με την παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών που έχουν ανακύψει μετά την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η εξαίρεση απευθείας ενώπιον των φορολογικών αρχών του οικείου κράτους μέλους κατανάλωσης.

Υποτμήμα 7

Δήλωση ΦΠΑ

Άρθρο 59

1. Κάθε φορολογική περίοδος κατά την έννοια του άρθρου 364 ή του άρθρου 369στ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ είναι ανεξάρτητη φορολογική περίοδος.

2. Όταν, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 57δ, εφαρμόζεται ειδικό καθεστώς από την ημερομηνία της πρώτης παροχής υπηρεσιών, ο υποκείμενος στον φόρο υποβάλλει χωριστή δήλωση ΦΠΑ για το ημερολογιακό τρίμηνο κατά το οποίο έγινε η πρώτη παροχή υπηρεσιών.

3. Όταν υποκείμενος στον φόρο έχει εγγραφεί σε καθένα από τα ειδικά καθεστώτα κατά τη διάρκεια μιας φορολογικής περιόδου, υποβάλλει δηλώσεις ΦΠΑ και καταβάλλει τις αντίστοιχες πληρωμές στο κράτος μέλος εγγραφής για κάθε καθεστώς σε σχέση με τις υπηρεσίες που παρασχέθηκαν κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων περιόδων που καλύπτονται από τα εν λόγω καθεστώτα.

4. Εάν το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει σύμφωνα με το άρθρο 57στ μετά την πρώτη ημέρα του εν λόγω ημερολογιακού τριμήνου, ο υποκείμενος στον φόρο υποβάλλει δηλώσεις ΦΠΑ και προβαίνει σε αντίστοιχες πληρωμές και στο προηγούμενο και στο νέο κράτος μέλος εγγραφής που καλύπτουν τις παροχές υπηρεσιών που έγιναν τις αντίστοιχες περιόδους κατά τις οποίες τα κράτη μέλη υπήρξαν κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 59α

Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί ένα ειδικό καθεστώς δεν έχει παράσχει υπηρεσίες σε οποιοδήποτε κράτος μέλος κατανάλωσης στο πλαίσιο του εν λόγω ειδικού καθεστώτος κατά τη διάρκεια μιας φορολογικής περιόδου, υποβάλλει δήλωση ΦΠΑ βεβαιώνοντας ότι δεν πραγματοποιήθηκε καμία παροχή υπηρεσιών στη διάρκεια αυτής της περιόδου (μηδενική δήλωση ΦΠΑ).

Άρθρο 60

Τα ποσά των δηλώσεων ΦΠΑ που υποβάλλονται στα πλαίσια των ειδικών καθεστώτων δεν στρογγυλοποιούνται στην πλησιέστερη προς τα πάνω ή προς τα κάτω ακέραια νομισματική μονάδα. Δηλώνεται και καταβάλλεται το ακριβές ποσό του ΦΠΑ.

Άρθρο 60α

Το κράτος μέλος εγγραφής υπενθυμίζει με ηλεκτρονικά μέσα στους υποκείμενους στον φόρο που δεν έχουν υποβάλει δήλωση ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 364 ή το άρθρο 369στ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, την υποχρέωσή τους να υποβάλουν τέτοια δήλωση. Το κράτος μέλος εγγραφής εκδίδει την υπενθύμιση τη δέκατη ημέρα μετά την ημέρα κατά την οποία θα έπρεπε να έχει υποβληθεί η δήλωση και ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα τα άλλα κράτη μέλη ότι εκδόθηκε υπενθύμιση.

Για τυχόν επακόλουθες υπενθυμίσεις και ενέργειες για τον υπολογισμό και την είσπραξη του ΦΠΑ αρμόδιο είναι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κατανάλωσης.

Παρά τις υπενθυμίσεις που εκδόθηκαν και τις ενέργειες που έγιναν από το κράτος μέλος κατανάλωσης, ο υποκείμενος στον φόρο υποβάλλει τη δήλωση ΦΠΑ στο κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 61

1. Αλλαγές στα αριθμητικά στοιχεία που περιέχονται σε δήλωση ΦΠΑ μετά την υποβολή της, γίνονται μόνο μέσω τροποποιήσεων της δήλωσης αυτής και όχι μέσω αναπροσαρμογών σε επόμενη δήλωση.

2. Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υποβάλλονται με ηλεκτρονικά μέσα στο κράτος μέλος εγγραφής εντός τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία προβλέπεται η υποβολή της αρχικής δήλωσης.

Ωστόσο, οι κανόνες του κράτους μέλους κατανάλωσης σχετικά με τους υπολογισμούς και τις τροποποιήσεις παραμένουν αναλλοίωτοι.

Άρθρο 61α

Όταν ο υποκείμενος στον φόρο:

α) παύει να χρησιμοποιεί ένα από τα ειδικά καθεστώτα·

β) εξαιρείται από ένα ειδικό καθεστώς ή

γ) αλλάζει κράτος μέλος εγγραφής σύμφωνα με το άρθρο 57στ,

υποβάλλει την τελική του δήλωση ΦΠΑ και την αντίστοιχη πληρωμή καθώς και τυχόν διορθώσεις ή καθυστερημένες υποβολές προηγούμενων δηλώσεων και τις αντίστοιχες πληρωμές στο κράτος μέλος που υπήρξε το κράτος μέλος εγγραφής κατά τον χρόνο παύσης, εξαίρεσης ή αλλαγής.

Υποτμήμα 8

Νόμισμα

Άρθρο 61β

Όταν ένα κράτος μέλος εγγραφής το νόμισμα του οποίου δεν είναι το ευρώ ορίζει ότι η δήλωση ΦΠΑ πρέπει να συμπληρώνεται στο εθνικό νόμισμά του, ο ορισμός αυτός ισχύει για τις δηλώσεις ΦΠΑ όλων των υποκειμένων στον φόρο που χρησιμοποιούν τα ειδικά καθεστώτα.

Υποτμήμα 9

Πληρωμές

Άρθρο 62

Με την επιφύλαξη του τρίτου εδαφίου του άρθρου 63α και του άρθρου 63β, ο υποκείμενος στον φόρο καταβάλλει οιαδήποτε πληρωμή στο κράτος μέλος εγγραφής.

Οι πληρωμές ΦΠΑ που γίνονται από τον υποκείμενο στον φόρο σύμφωνα με το άρθρο 367 ή το άρθρο 369θ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ αφορούν αποκλειστικά τη δήλωση ΦΠΑ, η οποία υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 364 ή το άρθρο 369στ της εν λόγω οδηγίας. Κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση των καταβληθέντων ποσών από τον υποκείμενο στον φόρο γίνεται μόνο με αναφορά στην εν λόγω δήλωση και τα ποσά δεν μεταφέρονται σε άλλη δήλωση, ούτε γίνεται διόρθωση των στοιχείων σε επόμενη δήλωση. Κάθε πληρωμή πρέπει να παραπέμπει στον αριθμό αναφοράς εκείνης της συγκεκριμένης δήλωσης.

Άρθρο 63

Το κράτος μέλος εγγραφής το οποίο έχει εισπράξει ποσό μεγαλύτερο από το αναφερόμενο στη δήλωση ΦΠΑ που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 364 ή το άρθρο 369στ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, επιστρέφει το επιπλέον καταβληθέν ποσό απευθείας στον οικείο υποκείμενο στον φόρο.

Όταν το κράτος μέλος εγγραφής έχει εισπράξει ποσό που αντιστοιχεί σε δήλωση ΦΠΑ η οποία μεταγενέστερα διαπιστώνεται ότι είναι λανθασμένη, και το εν λόγω κράτος μέλος έχει ήδη κατανείμει το ποσό στα κράτη μέλη κατανάλωσης, κάθε κράτος μέλος κατανάλωσης επιστρέφει απευθείας στον μη εγκατεστημένο υποκείμενο στον φόρο το αντίστοιχο μέρος από το επιπλέον καταβληθέν ποσό.

Εντούτοις, όταν τα επιπλέον καταβληθέντα ποσά έχουν σχέση με περιόδους μέχρι και την τελευταία περίοδο υποβολής δηλώσεων του 2018, το κράτος μέλος εγγραφής επιστρέφει το σχετικό τμήμα του αντίστοιχου μέρους του ποσού που κρατήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010, και το κράτος μέλος κατανάλωσης επιστρέφει το επιπλέον καταβληθέν ποσό μείον το ποσό που πρέπει να επιστραφεί από το κράτος μέλος εγγραφής.

Τα κράτη μέλη κατανάλωσης ενημερώνουν με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με το ποσό των επιστροφών.

Άρθρο 63α

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο υπέβαλε δήλωση ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 364 ή το άρθρο 369στ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, αλλά δεν έχει πραγματοποιηθεί πληρωμή ή η πληρωμή είναι μικρότερη από εκείνη που προκύπτει από τη δήλωση, το κράτος μέλος εγγραφής, τη δέκατη ημέρα από την επομένη ημέρα από εκείνη που έπρεπε να γίνει η πληρωμή σύμφωνα με το άρθρο 367 ή το άρθρο 369θ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, υπενθυμίζει με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο σε φόρο την όποια οφειλή ΦΠΑ.

Το κράτος μέλος εγγραφής ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα τα κράτη μέλη κατανάλωσης ότι η υπενθύμιση στάλθηκε.

Για όποιες επακόλουθες υπενθυμίσεις και ενέργειες με σκοπό την είσπραξη του ΦΠΑ αρμόδιο είναι το οικείο κράτος μέλους κατανάλωσης. Όταν το κράτος μέλος κατανάλωσης έχει εκδώσει τέτοιες επακόλουθες υπενθυμίσεις, ο αντίστοιχος ΦΠΑ καταβάλλεται σε αυτό το κράτος μέλος.

Το κράτος μέλος κατανάλωσης ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής ότι έχει εκδώσει υπενθύμιση.

Άρθρο 63β

Όταν δεν υποβληθεί δήλωση ΦΠΑ ή όταν η υποβληθείσα δήλωση ΦΠΑ είναι εκπρόθεσμη, ελλιπής ή ανακριβής, ή όταν ο ΦΠΑ καταβάλλεται εκπρόθεσμα, οι όποιοι τόκοι, πρόστιμα ή άλλες χρεώσεις υπολογίζονται και εκτιμώνται από το κράτος μέλος κατανάλωσης. Ο υποκείμενος στον φόρο καταβάλλει τους προαναφερόμενους τόκους, πρόστιμα και άλλες χρεώσεις απευθείας στο κράτος μέλος κατανάλωσης.

Υποτμήμα 10

Καταχωρίσεις

Άρθρο 63γ

1. Προκειμένου να θεωρούνται επαρκώς λεπτομερείς κατά την έννοια των άρθρων 369 και 369ια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι καταχωρίσεις στα λογιστικά βιβλία του υποκείμενου στον φόρο περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες:

α) το κράτος μέλος κατανάλωσης στο οποίο παρέχεται η υπηρεσία·

β) το είδος της παρεχόμενης υπηρεσίας·

γ) την ημερομηνία παροχής της υπηρεσίας·

δ) τη φορολογητέα βάση με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος·

ε) τυχόν μεταγενέστερη αύξηση ή μείωση της φορολογητέας βάσης·

στ) τον ισχύοντα συντελεστή ΦΠΑ·

ζ) το πληρωτέο ποσό ΦΠΑ με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος·

η) την ημερομηνία και το ύψος των εισπραχθέντων ποσών·

θ) τυχόν προκαταβολές που εισπράχθηκαν πριν από την παροχή της υπηρεσίας·

ι) σε περίπτωση έκδοσης τιμολογίου, τις πληροφορίες που περιέχονται στο τιμολόγιο·

ια) το όνομα του πελάτη, εφόσον είναι γνωστό στον υποκείμενο στον φόρο·

ιβ) τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τόπου εγκατάστασης ή μόνιμης διεύθυνσης ή συνήθους διαμονής του πελάτη.

2. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καταχωρίζονται στα λογιστικά βιβλία από τον υποκείμενο στον φόρο κατά τρόπο ώστε να είναι άμεσα διαθέσιμες με ηλεκτρονικά μέσα για κάθε παρεχόμενη υπηρεσία χωριστά.

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 64

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1777/2005 καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IV.

Άρθρο 65

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 2011.

Ωστόσο:

— το άρθρο 3 στοιχείο α), το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο β), το άρθρο 23 παράγραφος 1 και το άρθρο 24 παράγραφος 1 εφαρμόζονται από 1ης Ιανουαρίου 2013,

— το άρθρο 3 στοιχείο β) εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου 2015,

— το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ) εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς λα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού

1. Σημείο 1 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) παροχή και φιλοξενία ιστοτόπων και ιστοσελίδων·

β) αυτοματοποιημένη συντήρηση προγραμμάτων εξ αποστάσεως και σε απευθείας σύνδεση·

γ) εξ αποστάσεως διαχείριση συστημάτων·

δ) αποθήκευση δεδομένων σε απευθείας σύνδεση, που επιτρέπει την αποθήκευση και ανάκτηση συγκεκριμένων δεδομένων με ηλεκτρονικό τρόπο·

ε) παροχή, σε απευθείας σύνδεση, χώρου δίσκου κατόπιν αίτησης.

2. Σημείο 2 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) χρησιμοποίηση λογισμικών σε απευθείας σύνδεση ή με τηλεφόρτωση (ειδικότερα προγραμμάτων σύναψης συμβάσεων/λογιστικής και αντιικών λογισμικών), καθώς και των ενημερωμένων εκδόσεών τους·

β) φίλτρα «bannerblockers» (λογισμικά που εμποδίζουν την εμφάνιση διαφημιστικών παραθύρων, γνωστά ως «φραγμοί διαφημιστικών παραθύρων»)·

γ) οδηγοί τηλεφόρτωσης, όπως λογισμικά διασύνδεσης υπολογιστών και περιφερειακών μονάδων (π.χ. εκτυπωτών)·

δ) αυτοματοποιημένη εγκατάσταση φίλτρων σε ιστοτόπους, σε απευθείας σύνδεση·

ε) αυτοματοποιημένη εγκατάσταση ζωνών ασφαλείας (firewalls), σε απευθείας σύνδεση.

3. Σημείο 3 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) πρόσβαση σε θεματικά μοτίβα οθόνης και τηλεφόρτωσή τους·

β) πρόσβαση σε φωτογραφίες, εικόνες ή προγράμματα προστασίας οθόνης (screensavers) ή τηλεφόρτωσή τους·

γ) το ψηφιοποιημένο περιεχόμενο βιβλίων και άλλων ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων·

δ) συνδρομή σε εφημερίδες και περιοδικά σε απευθείας σύνδεση·

ε) στατιστικές περί διαδικτυακών ημερολογίων (weblogs) και ιστοτόπων·

στ) ειδήσεις, οδικές πληροφορίες και δελτία καιρού, σε απευθείας σύνδεση·

ζ) πληροφορίες σε απευθείας σύνδεση, παραγόμενες αυτόματα από λογισμικό, με εισαγωγή συγκεκριμένων δεδομένων από τον πελάτη, όπως νομικά ή οικονομικά δεδομένα (κυρίως δεδομένα χρηματιστηριακών αγορών σε πραγματικό χρόνο)·

η) παροχή χώρου για διαφημίσεις, κυρίως διαφημιστικών παραθύρων σε ιστότοπο ή ιστοσελίδα·

θ) χρήση μηχανών αναζήτησης και καταλόγων του Διαδικτύου.

4. Σημείο 4 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) πρόσβαση σε μουσικά αρχεία ή τηλεφόρτωσή τους σε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα·

β) πρόσβαση σε μουσικά μηνύματα, μουσικά αποσπάσματα, μελωδίες κινητών τηλεφώνων ή άλλους ήχους ή τηλεφόρτωσή τους·

γ) πρόσβαση σε ταινίες (φιλμ) ή τηλεφόρτωσή τους·

δ) τηλεφόρτωση παιχνιδιών σε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα·

ε) πρόσβαση σε αυτοματοποιημένα παιχνίδια, σε απευθείας σύνδεση, που παρέχονται μόνο μέσω του Διαδικτύου ή άλλων παρόμοιων ηλεκτρονικών δικτύων, και όπου οι παίκτες είναι γεωγραφικά απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον·

▼M2

στ) λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων που διανέμονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου, του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου για την ακρόαση ή παρακολούθηση προγραμμάτων σε χρονική στιγμή που επιλέγει ο χρήστης και, κατόπιν ατομικού αιτήματος του χρήστη, από κατάλογο προγραμμάτων που έχει επιλέξει ο πάροχος υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, όπως η τηλεόραση και το βίντεο κατά παραγγελία·

ζ) λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εκτός αν τα προγράμματα αυτά μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται ταυτόχρονα και μέσω παραδοσιακών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών δικτύων·

η) παροχή ακουστικού και οπτικοακουστικού περιεχομένου μέσω δικτύων επικοινωνίας που δεν παρέχεται από πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και υπό τη συντακτική του ευθύνη·

θ) την περαιτέρω μετάδοση ακουστικής και οπτικοακουστικής παραγωγής ενός παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων μέσω δικτύων επικοινωνίας από πρόσωπο άλλο από τον πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων.

▼B

5. Σημείο 5 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:

α) αυτοματοποιημένη διδασκαλία από απόσταση, που παρέχεται μόνο μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου, και της οποίας η παροχή απαιτεί περιορισμένη, αν όχι μηδενική, ανθρώπινη παρέμβαση, συμπεριλαμβανομένων των εικονικών τάξεων, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το Διαδίκτυο ή παρόμοιο ηλεκτρονικό δίκτυο χρησιμοποιείται ως απλό μέσο επικοινωνίας μεταξύ του δασκάλου και του σπουδαστή·

β) τετράδια εργασιών που συμπληρώνονται από τους μαθητές σε απευθείας σύνδεση και διορθώνονται αυτόματα, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Άρθρο 51 του παρόντος κανονισμού

Επεξηγηματικές σημειώσεις

1. Για τον υποκείμενο και/ή τον εγκεκριμένο αποθηκευτή, το παρόν πιστοποιητικό χρησιμεύει ως δικαιολογητικό φορολογικής απαλλαγής για παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών ή αποστολές αγαθών προς τους δικαιούχους απαλλαγής οργανισμούς και ιδιώτες, που αναφέρονται στο άρθρο 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και στο άρθρο 13 της οδηγίας 2008/118/ΕΚ. Κατά συνέπεια, πρέπει να εκδίδεται ένα πιστοποιητικό για κάθε υποκείμενο/αποθηκευτή. Ο υποκείμενος/αποθηκευτής υποχρεούται να φυλάττει το πιστοποιητικό στα βιβλία του σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται στο κράτος μέλος του.

α) Το χρησιμοποιούμενο χαρτί πρέπει να είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές που ορίζονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C 164 της 1.7.1989, σ. 3.

Το χαρτί πρέπει να είναι λευκό για όλα τα αντίτυπα και το μέγεθός του πρέπει να είναι 210 × 297 χιλιοστά, με μέγιστη απόκλιση 5 χιλιοστά λιγότερο ή 8 χιλιοστά περισσότερο ως προς το μήκος.

Προκειμένου για απαλλαγή από ειδικούς φόρους κατανάλωσης το πιστοποιητικό απαλλαγής συντάσσεται σε δύο αντίτυπα:

— ένα αντίτυπο φυλάσσεται από τον αποστολέα,

— ένα αντίτυπο συνοδεύει την κίνηση των αγαθών που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.

β) Στο σημείο 5.Β ο χώρος που δεν χρησιμοποιείται πρέπει να διαγράφεται ώστε να είναι αδύνατη οποιαδήποτε προσθήκη.

γ) Το έγγραφο πρέπει να συμπληρώνεται ευανάγνωστα και κατά τρόπο ώστε τα αναγραφόμενα να είναι ανεξίτηλα. Δεν πρέπει να υπάρχουν σβησίματα ή διαγραφές. Το έγγραφο αυτό πρέπει να συμπληρώνεται σε γλώσσα που αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος υποδοχής.

δ) Εάν η περιγραφή των αγαθών και/ή των υπηρεσιών (σημείο 5.Β του πιστοποιητικού) παραπέμπει σε δελτίο παραγγελίας συνταγμένο σε γλώσσα που δεν αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος υποδοχής, ο δικαιούχος απαλλαγής οργανισμός/ιδιώτης οφείλει να επισυνάπτει μετάφρασή του.

ε) Εξάλλου, εάν το πιστοποιητικό είναι συνταγμένο σε γλώσσα που δεν αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος του υποκειμένου/αποθηκευτή, ο δικαιούχος απαλλαγής οργανισμός/ιδιώτης οφείλει να επισυνάπτει μετάφραση των πληροφοριών σχετικά με τα αγαθά και τις υπηρεσίες που περιγράφονται στο σημείο 5.Β.

στ) Ως αναγνωρισμένη γλώσσα νοείται μια από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται επισήμως στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ή κάθε άλλη επίσημη γλώσσα της Ένωσης, την οποία το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δηλώνει ότι μπορεί να χρησιμοποιείται για τον σκοπό αυτό.

3. Με την προβλεπόμενη δήλωσή του στο σημείο 3 του πιστοποιητικού, ο δικαιούχος απαλλαγής οργανισμός/ιδιώτης παρέχει τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για την εξέταση της αίτησης απαλλαγής στο κράτος μέλος υποδοχής.

4. Με τη θεώρησή του στο σημείο 4 του πιστοποιητικού, ο οργανισμός επιβεβαιώνει την ακρίβεια των πληροφοριών που περιέχονται στα σημεία 1 και 3.α) του εγγράφου και πιστοποιεί ότι ο δικαιούχος απαλλαγής ιδιώτης είναι μέλος του προσωπικού του.

α) Η παραπομπή στο δελτίο παραγγελίας (σημείο 5.Β του πιστοποιητικού) πρέπει να αναφέρει τουλάχιστον την ημερομηνία και τον αριθμό της παραγγελίας. Το δελτίο παραγγελίας πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στο σημείο 5 του πιστοποιητικού. Εάν το πιστοποιητικό πρέπει να φέρει σφραγίδα της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους υποδοχής, το δελτίο παραγγελίας πρέπει επίσης να φέρει σφραγίδα.

β) Η αναγραφή του αριθμού μητρώου ειδικών φόρων κατανάλωσης, όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2073/2004 του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2004, για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα των ειδικών φόρων κατανάλωσης είναι προαιρετική. Ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ή ο αριθμός φορολογικής εγγραφής είναι υποχρεωτικός.

γ) Τα νομίσματα πρέπει να αναφέρονται με κωδικό αποτελούμενο από τρία γράμματα σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο ISO 4127 του Διεθνούς Οργανισμού Τυποποίησης ( 5 ).

6. Το γνήσιο της προαναφερόμενης δήλωσης του δικαιούχου απαλλαγής οργανισμού/ιδιώτη πρέπει να βεβαιώνεται στο σημείο 6 με σφραγίδα της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους υποδοχής. Η αρμόδια αρχή μπορεί να θέσει ως όρο, για την εκ μέρους της έγκριση, τη συγκατάθεση άλλης αρχής του ίδιου κράτους μέλους. Η εξασφάλιση της συγκατάθεσης αυτής επαφίεται στην αρμόδια φορολογική αρχή.

7. Για την απλούστευση της διαδικασίας, η αρμόδια αρχή μπορεί να εξαιρέσει το δικαιούχο απαλλαγής οργανισμό από την υποχρέωση να ζητά επίθεση σφραγίδας σε περίπτωση απαλλαγής για επίσημη χρήση. Ο δικαιούχος οργανισμός πρέπει να αναφέρει την εξαίρεση αυτή στο σημείο 7 του πιστοποιητικού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Άρθρο 56 του παρόντος κανονισμού

Μονάδα	Βάρη που απαντώνται στο εμπόριο
Χιλιόγραμμο	12,5/1
Γραμμάριο	500/250/100/50/20/10/5/2,5/2
Ουγγιά (1oz = 31,1035 g)	100/10/5/1/1/2/1/4
Tael (1 tael = 1,193 oz) (1)	10/5/1
Tola (10 tolas = 3,75 oz) (2)	10
(1) Tael = Παραδοσιακή κινεζική μονάδα βάρους. Η καθαρότητα ράβδου tael του Χονγκ Κονγκ ανέρχεται σε 990, αλλά στην Ταϊβάν ράβδοι 5 και 10 tael μπορεί να έχουν καθαρότητα 999,9. (2) Tola = Παραδοσιακή ινδική μονάδα βάρους χρυσού. Το περισσότερο δημοφιλές μέγεθος ράβδου είναι 10 tola με καθαρότητα 999.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Πίνακας αντιστοιχίας

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1777/2005	Παρών κανονισμός
Κεφάλαιο I	Κεφάλαιο I
Άρθρο 1	Άρθρο 1
Κεφάλαιο II	Κεφάλαια III και IV
Τμήμα 1 κεφαλαίου ΙΙ	Κεφάλαιο III
Άρθρο 2	Άρθρο 5
Τμήμα 2 κεφαλαίου ΙΙ	Κεφάλαιο IV
Άρθρο 3 παράγραφος 1	Άρθρο 9
Άρθρο 3 παράγραφος 2	Άρθρο 8
Κεφάλαιο III	Κεφάλαιο V
Τμήμα 1 κεφαλαίου ΙΙΙ	Κεφάλαιο V τμήμα 4
Άρθρο 4	Άρθρο 28
Τμήμα 2 κεφαλαίου ΙΙΙ	Κεφάλαιο V τμήμα 4
Άρθρο 5	Άρθρο 34
Άρθρο 6	Άρθρα 29 και 41
Άρθρο 7	Άρθρο 26
Άρθρο 8	Άρθρο 27
Άρθρο 9	Άρθρο 30
Άρθρο 10	Άρθρο 38 παράγραφος 2 στοιχεία β) και γ)
Άρθρο 11 παράγραφοι 1 και 2	Άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 2
Άρθρο 12	Άρθρο 7 παράγραφος 3
Κεφάλαιο IV	Κεφάλαιο VI
Άρθρο 13	Άρθρο 42
Κεφάλαιο V	Κεφάλαιο VIII
Τμήμα 1 Κεφαλαίου V	Κεφάλαιο VIII τμήμα 1
Άρθρο 14	Άρθρο 44
Άρθρο 15	Άρθρο 45
Τμήμα 2 Κεφαλαίου V	Κεφάλαιο VIII τμήμα 4
Άρθρο 16	Άρθρο 47
Άρθρο 17	Άρθρο 48
Κεφάλαιο VI	Κεφάλαιο IX
Άρθρο 18	Άρθρο 52
Κεφάλαιο VII	Κεφάλαιο XI
Άρθρο 19 παράγραφος 1	Άρθρο 56
Άρθρο 19 παράγραφος 2	Άρθρο 57
Άρθρο 20 παράγραφος 1	Άρθρο 58
Άρθρο 20 παράγραφος 2	Άρθρο 62
Άρθρο 20 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 59
Άρθρο 20 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 60
Άρθρο 20 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο	Άρθρο 63
Άρθρο 20 παράγραφος 4	Άρθρο 61
Κεφάλαιο VIII	Κεφάλαιο V τμήμα 3
Άρθρο 21	Άρθρο 16
Άρθρο 22	Άρθρο 14
Κεφάλαιο IX	Κεφάλαιο XII
Άρθρο 23	Άρθρο 65
Παράρτημα I	Παράρτημα I
Παράρτημα II	Παράρτημα III

( 1 ) ΕΕ L 268 της 12.10.2010, σ. 1.

( 2 ) ΕΕ L 326 της 21.11.1986, σ. 40.

( 3 ) ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 23.

( 4 ) ΕΕ L 206 της 8.8.2009, σ. 1.

( 5 ) Ενδεικτικά, ορισμένοι χρησιμοποιούμενοι σήμερα κωδικοί νομισμάτων είναι: EUR (ευρώ), BGN (βουλγαρικό λεβ), CZK (τσεχική κορόνα), DKK (δανική κορόνα), GBP (λίρα στερλίνα), HUF (ουγγρικό φιορίνι), LTL (λιθουανικό λίτας), PLN (πολωνικό ζλότι), RON (ρουμανικό λέου), SEK (σουηδική κορόνα), USD (δολάριο ΗΠΑ).

////////////////////////$(document).ready(function(){generateTOC(true,'', 'Αρχή σελίδας','true');scrollToCurrentUrlAnchor();});//

Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

Share

Highlight in text

EU tax law WEB