Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

References to this case

Share

Highlight in text

Go

9.2.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/17

Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-540/07)

(2008/C 37/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: R. Lyal και A. Aresu)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, διατηρώντας σε ισχύ επαχθέστερο φορολογικό καθεστώς, όσον αφορά τα μερίσματα που διανέμονται σε εγκατεστημένες στα άλλα κράτη μέλη και στα προσχωρήσαντα στη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο κράτη εταιρίες, έναντι του ισχύοντος για τα εγχώρια μερίσματα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 56 ΕΚ και 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ των προσχωρησάντων στην εν λόγω Συμφωνία κρατών, καθώς και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 31 της ως άνω συμφωνίας σε σχέση με την ελευθερία εγκαταστάσεως μεταξύ των προσχωρησάντων στη Συμφωνία κρατών·

—

να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρεται στην επί του θέματος ισχύουσα ιταλική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένης της απορρέουσας από διεθνείς συμβάσεις, σύμφωνα με την οποία η διανομή μερισμάτων σε μη ιταλικές εταιρίες, αποκαλούμενων «εξερχόμενα μερίσματα», τυγχάνει φορολογικής μεταχειρίσεως σαφώς λιγότερο ευνοϊκής έναντι εκείνης που αφορά τη διανομή των μερισμάτων σε ιταλικές εταιρίες (αποκαλούμενων εγχώρια μερίσματα).

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ως άνω νομοθεσία — την οποία η Ιταλική Κυβέρνηση προτίθεται εν πάση περιπτώσει να μεταρρυθμίσει — αντίκειται προφανώς προς την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων καθόσον επάγεται αρνητική επίπτωση επί των κερδών και των αποφάσεων περί επενδύσεων των μη κατοίκων μετόχων ιταλικών εταιριών, καθιστώντας παράλληλα για τις συγκεκριμένες ιταλικές εταιρίες δυσχερέστερη τη συγκέντρωση κεφαλαίων στο εξωτερικό. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αναγνωριστεί σαφής παράβαση του άρθρου 56 ΕΚ, το οποίο απαγορεύει κάθε περιορισμό στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και του άρθρου 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (Συμφωνία ΕΟΧ), το οποίο ρυθμίζει κατ' αναλογία τα της ως άνω ελευθερίας μεταξύ των προσχωρησάντων στη Συμφωνία κρατών.

Περαιτέρω, πάντοτε σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ως άνω νομοθεσία προσκρούει ενδεχομένως και στο δικαίωμα εγκαταστάσεως, όπως αυτό προβλέπεται στο άρθρο 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ, καθόσον τυγχάνει ενδεχομένως εφαρμογής και επί της συμμετοχής στον έλεγχο ιταλικών εταιριών εκ μέρους εταιριών εδρευουσών στα προσχωρήσαντα στη Συμφωνία κράτη, συμμετοχής επί της οποίας δεν εφαρμόζεται το εναρμονισμένο φορολογικό καθεστώς σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 90/435/ΕΟΚ (1).

Στα πλαίσια της διαδικασίας παραβάσεως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε την ευκαιρία να εξετάσει τα αμυντικά επιχειρήματα της Ιταλικής Δημοκρατίας προς αιτιολόγηση της επίμαχης νομοθεσίας, τα οποία και θεώρησε ως απρόσφορα για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Πάντως, προσφάτως η Ιταλική Κυβέρνηση έκανε γνωστή τη βούλησή της να μεταρρυθμίσει τη σχετική νομοθεσία προκειμένου να την καταστήσει σύμφωνη προς το κοινοτικό δίκαιο: η μόλις ασκηθείσα προσφυγή θα μπορούσε να επιταχύνει το εν λόγω μεταρρυθμιστικό έργο.

(1)  EE L 225, σ. 6.