BG
ES
CS
DA
DE
ET
EL
EN
FR
HR
IT
LV
LT
HU
MT
NL
PL
PT
RO
SK
SL
FI
SVInfo
- Referral date: 06-03-2008
- Show case reference
- Opinion date: 25-03-2010
- Ruling date: 17-06-2010
- AG: Kokott
References in this case
Highlight in text
Go|
9.5.2008 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 116/15 |
Beroep ingesteld op 6 maart 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Portugese Republiek
(Zaak C-105/08)
(2008/C 116/26)
Procestaal: Portugees
Partijen
Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: R. Lyal en M. Afonso, gemachtigden)
Verwerende partij: Portugese Republiek
Conclusies
|
— |
vast te stellen dat de Portugese Republiek, door de betaling van rente in het buitenland zwaarder te belasten dan de betaling van rente aan op Portugees grondgebied gevestigde ondernemingen, beperkingen stelt aan het vrij verrichten van hypothecaire en andere kredietdiensten door financiële instellingen die zijn gevestigd in andere lidstaten en in staten die partij zijn bij de EER-Overeenkomst, en aldus de krachtens de artikelen 49 EG en 56 EG en de artikelen 36 en 40 van de EER-Overeenkomst op haar rustende verplichtingen niet is nagekomen; |
|
— |
de Portugese Republiek te verwijzen in de kosten. |
Middelen en voornaamste argumenten
De Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Colectivas (CIRC; Portugees wetboek wet op de vennootschapsbelasting) voorziet in een verschillende fiscale behandeling van de rente-inkomsten van financiële instellingen, naargelang zij al dan niet op Portugees grondgebied zijn gevestigd.
De Portugese belasting op rente betaald aan niet-ingezeten financiële instellingen is veel hoger dan die welke door ingezeten belastingplichtigen voor soortgelijke inkomsten dient te worden betaald. Niet-ingezeten financiële instellingen worden er aldus door de nationale wetgeving van weerhouden op de Portugese markt diensten aan te bieden en met name hypothecaire leningen te verstrekken. Daardoor kunnen personen die in Portugal verblijven, geen toegang tot deze diensten krijgen. Deze wetgeving vormt dus een beperking van de in de artikelen 49 EG en 56 EG en de overeenkomstige bepalingen van de EER-Overeenkomst neergelegde fundamentele vrijheden.