Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

References to this case

Share

Highlight in text

Go

15.8.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/28

Προσφυγή της 4ης Ιουνίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-244/08)

(2008/C 209/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Aresu και M. Afonso)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, όσον αφορά την επιστροφή του ΦΠΑ σε υποκείμενο στον φόρο που κατοικεί εντός άλλου κράτους μέλους ή εντός τρίτης χώρας, ακόμη και όταν πρόκειται για μόνιμη εγκατάσταση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 1 της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, και από το άρθρο 1 της δέκατης τρίτης οδηγίας 86/560/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκείμενους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας, καθόσον υποχρεώνει τον υποκείμενο στον φόρο του οποίου ο τόπος εγκατάστασης βρίσκεται εντός κράτους μέλους ή εντός τρίτης χώρας, αλλά ο οποίος έχει μόνιμη εγκατάσταση και έχει, κατά την οικεία περίοδο, προβεί σε παραδόσεις αγαθών ή σε παροχές υπηρεσιών στην Ιταλία, να λαμβάνει επιστροφή του ΦΠΑ επί των εισροών μέσω των μηχανισμών που προβλέπουν οι προαναφερθείσες οδηγίες, και όχι μέσω έκπτωσης, όταν η αγορά των αγαθών και των υπηρεσιών δεν πραγματοποιείται μέσω της μόνιμης εγκατάστασης στην Ιταλία, αλλ' απευθείας μέσω της κύριας εγκατάστασης,

—

να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει το ασύμβατο προς το κοινοτικό δίκαιο ενός ιταλικού μέτρου που υποχρεώνει τον υποκείμενο στον ΦΠΑ, του οποίου ο τόπος εγκαταστάσεως βρίσκεται εντός άλλου κράτους μέλους ή εντός τρίτης χώρας, αλλά ο οποίος έχει στην Ιταλία μόνιμη επιχειρηματική εγκατάσταση και, κατά τη σχετική περίοδο, πραγματοποίησε παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών στην Ιταλία, να λαμβάνει την επιστροφή του ΦΠΑ επί των εισροών μέσω των μηχανισμών που προβλέπουν οι οδηγίες 79/1072/ΕΟΚ (έκτη οδηγία ΦΠΑ) και 86/560/ΕΟΚ (δέκατη τρίτη οδηγία ΦΠΑ), αντί μέσω του συνήθους μηχανισμού της εκπτώσεως που προβλέπει γενικώς η οδηγία 77/388/ΕΟΚ (3) (έκτη οδηγία ΦΠΑ), όταν η αγορά των αγαθών και των υπηρεσιών πραγματοποιείται όχι μέσω της μόνιμης εγκατάστασης στην Ιταλία, αλλ' απευθείας από την κύρια εγκατάσταση που βρίσκεται στην αλλοδαπή.

Το μέτρο αυτό, που δυσχεραίνει την εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων των ενδιαφερομένων υποκειμένων στον φόρο, είναι, κατά την Επιτροπή, αντίθετο προς τις διατάξεις και προς τις θεμελιώδεις αρχές των προαναφερθεισών οδηγιών περί ΦΠΑ, βάσει των οποίων ο αλλοδαπός υποκείμενος στον φόρο που διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ιταλία και από αυτή πραγματοποιεί εμπορικές πράξεις στην Ιταλία πρέπει να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τον συνήθη μηχανισμό της εκπτώσεως που προβλέπει η έκτη οδηγία, έστω και αν ορισμένες εμπορικές πράξεις πραγματοποιούνται απευθείας από την κύρια εγκατάστασή του.

(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/01, σ. 111.

(2)  ΕΕ L 326, σ. 40.

(3)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49 — Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση.