Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

References to this case

Share

Highlight in text

Go

24.1.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 19/17

Skarga wniesiona w dniu 14 listopada 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-492/08)

(2009/C 19/30)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciel: M. Afonso, pełnomocnik)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że — stosując obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej (VAT) do usług świadczonych przez adwokatów, adwokatów przy Conseil d'État oraz przy Cour de cassation, a także przez zastępców sądowych, za wykonywanie których są oni opłacani w całości lub w części przez państwo w ramach pomocy prawnej — Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 96 i 98 ust. 2 dyrektywy VAT (1);

—

obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja kwestionuje zastosowanie przez stronę pozwaną obniżonej stawki podatku VAT do usług świadczonych w ramach pomocy prawnej przez adwokatów, adwokatów przy Conseil d'État oraz przy Cour de cassation, a także przez zastępców sądowych, jako że takie usługi nie są objęte żadną z kategorii przewidzianych w załączniku III do dyrektywy 2006/112/WE.

Celem odparcia trzech głównych argumentów strony pozwanej Komisja podnosi po pierwsze, że zagwarantowanie dostępu do wymiaru sprawiedliwości nie może stanowić właściwej podstawy, by odstąpić od stosowania normalnej stawki podatku VAT od usług adwokatów, ponieważ taka gwarancja jest raczej związana z zakresem pomocy przyznanej przez państwo niż ze stawką podatku VAT określoną w jednolity sposób na poziomie wspólnotowym.

Po drugie, zdaniem skarżącej, charakter społeczny omawianej działalności nie jest wystarczający, by można było ją zaliczyć do pozostałych kategorii usług wskazanych w załączniku III do dyrektywy, w wypadku których przewidziano obniżoną stawkę w porównaniu z mającą zastosowanie normalną stawką. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału ścisła wykładnia charakteru tych usług jest bowiem niezbędna, by zachować wyczerpujący charakter tego załącznika.

Wreszcie Komisja wskazuje, że celem zarówno art. 96 i 98 ust. 2 dyrektywy VAT, jak i załącznika III do tej dyrektywy nie jest uniknięcie zakłóceń konkurencji między podmiotami gospodarczymi oferującymi te same produkty lub usługi, ale po prostu sprzyjanie stopniowej harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich poprzez zbliżanie stosowanych stawek podatku VAT oraz poprzez ograniczenie transakcji, do których mogą mieć zastosowanie stawki obniżone.

(1)  Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1).