EU tax law WEB Διάταξη - 06/04/2010 - Frans Bosschaert - C-96/10

1.5.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 113/28

Ενάγων

:

Frans Bosschaert

Εναγόμενοι

:

1)

Εμποδίζει το κοινοτικό δίκαιο τον εθνικό δικαστή να εφαρμόσει την πενταετή προθεσμία παραγραφής, που προβλέπεται στην εσωτερική έννομη τάξη για απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, στις απαιτήσεις για την ανάκτηση επιβαρύνσεων που καταβλήθηκαν σε ένα κράτος μέλος βάσει ενός μικτού συστήματος ενισχύσεων και επιβαρύνσεων, το οποίο προέκυψε ότι είναι όχι μόνον εν μέρει παράτυπο αλλά και εν μέρει ασύμβατο με το κοινοτικό δίκαιο, και που καταβλήθηκαν πριν τεθεί σε ισχύ ένα νέο σύστημα ενισχύσεων και υποχρεωτικών εισφορών το οποίο αντικαθιστά το πρώτο σύστημα και το οποίο με τελική απόφαση της Επιτροπής κηρύχθηκε συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο, αλλά όχι στο μέτρο που οι εισφορές αυτές επιβλήθηκαν αναδρομικά για χρονικό διάστημα προγενέστερο της ημερομηνίας της αποφάσεως αυτής;

2)

Όταν ένα κράτος μέλος επιβάλλει επιβαρύνσεις σε ιδιώτη ο οποίος με τη σειρά του οφείλει να μετακυλίσει τις επιβαρύνσεις σε άλλους ιδιώτες με τους οποίους ασκεί εμπορική δραστηριότητα σε τομέα όπου το κράτος μέλος έχει θεσπίσει ένα μικτό σύστημα ενισχύσεων και επιβαρύνσεων, αλλά όταν στη συνέχεια το σύστημα αυτό προέκυψε ότι είναι όχι μόνον εν μέρει παράτυπο αλλά και εν μέρει ασύμβατο με το κοινοτικό δίκαιο, μήπως το κοινοτικό δίκαιο εμποδίζει να υπαχθούν, συνεπεία εθνικών διατάξεων, οι ιδιώτες αυτοί σε βραχύτερη προθεσμία παραγραφής για την αναζήτηση, έναντι του κράτους μέλους, αντιθέτων προς το κοινοτικό δίκαιο εισφορών, ενώ διαθέτουν μακρότερη προθεσμία παραγραφής για να αναζητήσουν τις ίδιες εισφορές από ιδιώτη ενδιάμεσο, οπότε ο ενδιάμεσος αυτός δύναται να βρεθεί σε μια κατάσταση όπου η απαίτηση κατ’ αυτού δεν έχει παραγραφεί, αλλά έχει παραγραφεί η απαίτηση κατά του κράτους μέλους, και έτσι ο ενδιάμεσος αυτός δύναται να εναχθεί από άλλους που δρουν στον ίδιο τομέα οπότε πρέπει να προσεπικαλέσει το κράτος μέλος ως δικονομικό εγγυητή, αλλά δεν δύναται να αναζητήσει από το κράτος μέλος τις εισφορές που ο ίδιος κατέβαλε ευθέως σε αυτό;

3)

Εμποδίζει το κοινοτικό δίκαιο ένα κράτος μέλος να επικαλεστεί επιτυχώς εθνικές προθεσμίες παραγραφής ευνοϊκές ειδικά γι’ αυτό το κράτος μέλος σε σύγκριση με το εσωτερικό κοινό δίκαιο σε δίκη που ιδιώτης κίνησε κατά του κράτους αυτού για την προστασία των δικαιωμάτων που ο ιδιώτης αυτός στηρίζει στη Συνθήκη ΕΚ, σε μια υπόθεση όπως αυτή που εκδικάζει ο εθνικός δικαστής, όπου αυτές οι ειδικά ευνοϊκές εθνικές προθεσμίες παραγραφής έχουν ως συνέπεια ότι καθίσταται αδύνατη η αναζήτηση επιβαρύνσεων που καταβλήθηκαν στο κράτος μέλος βάσει ενός μικτού συστήματος ενισχύσεων και επιβαρύνσεων το οποίο προέκυψε ότι είναι όχι μόνον εν μέρει παράτυπο αλλά και εν μέρει ασύμβατο με το κοινοτικό δίκαιο, ενώ η αντίθεση με το κοινοτικό δίκαιο διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μόνο μετά την πάροδο αυτών των ειδικά ευνοϊκών εθνικών προθεσμιών παραγραφής, έστω και αν η παρατυπία υπήρχε προηγουμένως;