Available languages

Taxonomy tags

Info

References in this case

References to this case

Share

Highlight in text

Go

14.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 145/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad — Varna (Bułgaria) w dniu 7 marca 2011 r. EON ASSET MANAGEMENT OOD przeciwko Direktor na Direktsiya „Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto” — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsiya za prihodite

(Sprawa C-118/11)

2011/C 145/21

Język postępowania: bułgarski

Sąd krajowy

Administrativen sad — Varna

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: EON ASSET MANAGEMENT OOD

Strona pozwana: Direktor na Direktsiya „Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto” — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsiya za prihodite

Pytania prejudycjalne

1)

W jaki sposób należy interpretować warunek, o którym mowa w artykule 168 dyrektywy 2006/112, ustanowiony przez sformułowanie „są wykorzystywane” oraz, odnośnie do powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego, w którym momencie musi być spełniony ten warunek: czy już w okresie rozliczeniowym, w którym nastąpiło nabycie towaru lub usługi, czy może wystarczy, że zostanie spełniony w późniejszym okresie rozliczeniowym?

2)

Czy w świetle artykułów 168 i 176 dyrektywy 2006/112 jest dopuszczalny taki przepis, jak artykuł 70 ust. 1 pkt 2 bułgarskiej ustawy o podatku od wartości dodanej, który zezwala od samego początku na wykluczenie z systemu odliczania naliczonego podatku VAT towarów i usług zdefiniowanych jako „przeznaczone dla celów nieodpłatnych transakcji albo dla celów działalności niezwiązanej z działalnością gospodarczą podatnika”?

3)

W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie, czy artykuł 176 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie, które zamierza skorzystać z przyznanej jemu możliwości wyłączenia prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w odniesieniu do określonych towarów i usług opiera się na kategorii wydatków zdefiniowanych w następujący sposób: towary lub usługi przeznaczone dla celów nieodpłatnych transakcji albo dla celów działalności niezwiązanej z działalnością gospodarczą podatnika, z wyłączeniem przypadków przewidzianych w art. 70 ust. 3 bułgarskiej ustawy o podatku od wartości dodanej, spełnia warunek wskazania kategorii dostatecznie zdefiniowanych towarów i usług, tzn. zdefiniowania ich według rodzaju?

4)

W zależności od odpowiedzi udzielonej na pytanie trzecie: w jaki sposób należy rozumieć, w świetle artykułów 168 i 176 dyrektywy 2006/112, przeznaczenie (zastosowanie obecne względnie przyszłe) towarów lub usług nabytych przez podatnika: jako przesłankę powstania prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT czy jako podstawę uzasadniająca korektę kwoty podatku podlegającego odliczeniu?

5)

W przypadku gdy przeznaczenie (zastosowanie) należałoby uznać jako podstawę dokonania korekty kwoty podatku podlegającego odliczeniu, w jaki sposób należy interpretować artykuł 173 dyrektywy 2006/112: czy przewiduje on możliwość dokonania korekt w przypadkach, gdy towary lub usługi służą pierwotnie na potrzeby działalności niepodlegającej opodatkowaniu lub nie są w ogóle wykorzystywane po ich nabyciu, przy równoczesnym pozostawaniu do dyspozycji przedsiębiorstwa i przy ich włączeniu do podlegającej opodatkowaniu działalności podatnika w okresie po ich nabyciu?

6)

W przypadku gdyby należało zinterpretować artykuł 173 dyrektywy 2006/112 w taki sposób, że przewidziana korekta stosuje się również do przypadków, kiedy towary lub usługi, po ich nabyciu, wykorzystuje się wpierw na potrzeby działalności niepodelgającej opodatkowaniu albo do przypadków, kiedy w ogóle nie są wykorzystywane, lecz zostały włączone do działalności podlegającej opodatkowaniu, czy należy uznać, że państwo członkowskie, zważywszy na ograniczenie na podstawie artykułu 70 ust. 1 pkt 2 bułgarskiej ustawy o podatku od wartości dodanej oraz na okoliczność, że zgodnie z artykułem 79 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, możliwość dokonania korekt ogranicza się do przypadków, kiedy towary, których pierwotne przeznaczenie spełniało wymogi odliczenia podatku, są następnie wykorzystywane w sposób niespełniający już tych wymogów do odliczenia podatku, spełniło swój obowiązek zdefiniowania prawa ogółu podatników do odliczenia podatku naliczonego w sposób możliwie jak najbardziej niezawodny i słuszny?

7)

W zależności od odpowiedzi udzielonych na powyższe pytania, czy należy uznać, że zgodnie z systemem ograniczenia prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT oraz korekty kwoty podlegającego odliczeniu podatku VAT, wprowadzonym mocą bułgarskiej ustawy o podatku od wartości dodanej, w takich okolicznościach jak w postępowaniu przed sądem krajowym i w świetle artykułu 168 dyrektywy 2006/112 podatnik zarejestrowany dla celów podatku VAT jest uprawniony do odliczenia naliczonego podatku VAT w odniesieniu do towarów lub usług dostarczonych jemu przez innego podatnika w okresie, w którym zostały dostarczone i w którym podatek stał się wymagalny?