EU tax law WEB Field Fisher Waterhouse - C-392/11

24.9.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 282/14

1)

Το κύριο ερώτημα στην υπό κρίση υπόθεση είναι αν οι υπηρεσίες που παρέχονται από τους εκμισθωτές στους μισθωτές στο πλαίσιο συμβάσεως μισθώσεως (στο εξής: υπηρεσίες) πρέπει να θεωρηθούν στοιχείο μιας ενιαίας απαλλασσόμενης παροχής συνιστάμενης σε μίσθωση ακινήτου, είτε διότι οι υπηρεσίες συναποτελούν αντικειμενικά μαζί με τη μίσθωση μία ενιαία αδιάσπαστη οικονομική παροχή είτε επειδή είναι «παρεπόμενες» σε σχέση με τη μίσθωση, η οποία αποτελεί την κύρια παροχή (στο εξής: κύρια παροχή). Για να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό και υπό το φως της αποφάσεως C-572/07, Tellmer, του Δικαστηρίου, πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι υπηρεσίες θα μπορούσαν να παρέχονται (αλλά δεν παρέχονται στην πραγματικότητα) από πρόσωπα άλλα πλην των εκμισθωτών, μολονότι σύμφωνα με τους όρους της επίμαχης μισθώσεως οι μισθωτές δεν είχαν άλλη επιλογή από το να λαμβάνουν τις υπηρεσίες από τους εκμισθωτές;

2)

Προκειμένου να καθοριστεί αν υφίσταται μία ενιαία παροχή, έχει σημασία ότι η παράλειψη του μισθωτή να καταβάλει τη δαπάνη παροχής των υπηρεσιών παρέχει στον εκμισθωτή το δικαίωμα, όχι μόνο να αρνηθεί την παροχή των υπηρεσιών, αλλά και να καταγγείλει τη σύμβαση μισθώσεως;

3)

Αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι έχει σημασία η δυνατότητα των τρίτων να παρέχουν τις υπηρεσίες απευθείας στον μισθωτή, αποτελεί το στοιχείο αυτό απλή ένδειξη προκειμένου να καθοριστεί αν οι υπηρεσίες συνιστούν είτε μία ενιαία, αδιάσπαστη οικονομική παροχή, της οποίας η διαίρεση θα ήταν τεχνητή, είτε παροχή παρεπόμενη της κύριας παροχής, ή αποτελεί καθοριστικό παράγοντα; Αν το εν λόγω στοιχείο αποτελεί απλή ένδειξη ή αν δεν έχει καμία σημασία, ποιοι άλλοι παράγοντες έχουν σημασία προκειμένου να καθοριστεί αν οι υπηρεσίες συνιστούν παρεπόμενη παροχή; Ειδικότερα, πόσο σημαντικό είναι το αν οι υπηρεσίες παρέχονται εντός του μισθίου ή σε σχέση με το μίσθιο ή σε άλλα μέρη του κτιρίου;

4)

Αν ασκεί επιρροή η δυνατότητα των τρίτων να παρέχουν τις υπηρεσίες, ασκεί ειδικότερα επιρροή το αν οι υπηρεσίες θα μπορούσαν από νομικής απόψεως να παρασχεθούν από τρίτους, ακόμα και αν αυτό θα ήταν δύσκολο στην πράξη να οργανωθεί ή να συμφωνηθεί με τον εκμισθωτή, ή καθοριστικό στοιχείο αποτελεί η πρακτική δυνατότητα ή η κοινή πρακτική όσον αφορά την παροχή των υπηρεσιών αυτών;

5)

Οι υπηρεσίες, εν προκειμένω, συνίστανται σε μια σειρά από υπηρεσίες που παρέχονται με αντάλλαγμα την καταβολή ενιαίας δαπάνης παροχής υπηρεσιών. Σε περίπτωση που κάποιες από τις υπηρεσίες αυτές (π.χ. ο καθαρισμός των κοινοχρήστων χώρων ή η παροχή υπηρεσιών ασφαλείας) δεν αποτελούν μέρος μιας ενιαίας αδιάσπαστης οικονομικής παροχής ή πρέπει να θεωρηθούν παρεπόμενες της κύριας παροχής, ενώ τούτο δεν ισχύει για άλλες υπηρεσίες, θα ήταν ορθό να κατανεμηθεί η συνολική αντιπαροχή μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών, προκειμένου να προσδιοριστεί το ποσοστό της αντιπαροχής που φορολογείται και το ποσοστό που δεν φορολογείται; Επικουρικώς, θα ήταν ορθό να θεωρηθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες τόσο στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους ώστε να αποτελούν «μία ενιαία αδιάσπαστη οικονομική παροχή της οποίας η διαίρεση θα ήταν τεχνητή» και η οποία αποτελεί αυτή καθεαυτή μία ενιαία παροχή χωριστή από τη μίσθωση του ακινήτου;