EU tax law WEB Purple Parking ?a? Airparks Services - C-117/11

α)

Έχει εφαρμογή εν προκειμένω το σκεπτικό των αποφάσεων του Δικαστηρίου της 25ης Φεβρουαρίου 1999, C-349/96, Card Protection Plan, και της 27ης Οκτωβρίου 2005, C-41/04, Levob; Πιο συγκεκριμένα, είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι η επίμαχη υπηρεσία μεταφοράς είτε είναι παρεπόμενη σε σχέση με την υπηρεσία σταθμεύσεως είτε συνδέεται τόσο στενά με αυτήν ώστε συνθέτουν, αντικειμενικώς, μία αδιαίρετη οικονομική παροχή, της οποίας ο διαχωρισμός θα ήταν τεχνητός;

β)

Στο πλαίσιο της εξετάσεως του ερωτήματος 1, στοιχείο α', κατά πόσον πρέπει το αιτούν δικαστήριο να λάβει υπόψη το κόστος παροχής της υπηρεσίας μεταφοράς, σε αντιδιαστολή προς το αντίστοιχο κόστος της υπηρεσίας σταθμεύσεως, σύμφωνα με τις σκέψεις 24 έως 26 της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 22ας Οκτωβρίου 1998, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-308/96 και C-94/97, Madgett και Baldwin, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του ζητήματος αν η υπηρεσία μεταφοράς είναι παρεπόμενη σε σχέση με την υπηρεσία σταθμεύσεως;

γ)

Υπό το πρίσμα της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2009, C-572/07, Tellmer, ιδίως δε των σκέψεων 21 έως 24 της αποφάσεως αυτής, πρέπει το αιτούν δικαστήριο, στο πλαίσιο της εξετάσεως του ερωτήματος 1, στοιχείο α', να λάβει υπόψη το γεγονός ότι το επιμέρους στοιχείο της μεταφοράς θα μπορούσε (αν και δεν συμβαίνει εν προκειμένω) να παρέχεται με διάφορους τρόπους (παραδείγματος χάρη, ο υποκείμενος στον φόρο δύναται να χρησιμοποιήσει κάποιον τρίτο παρέχοντα υπηρεσίες, ο οποίος είτε εκδίδει τιμολόγιο στο όνομα του υποκειμένου στον φόρο είτε συναλλάσσεται απευθείας με τον πελάτη και χρεώνει χωριστά την παρεχόμενη υπηρεσία μεταφοράς) και κατά πόσον έχει σημασία αν η οικεία σύμβαση παρέχει στον πελάτη τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στους διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να παρασχεθεί αυτό το στοιχείο της υπηρεσίας;

α)

Εξαρτάται η απάντηση από το αν ο υποκείμενος στον φόρο παρέχει επίσης υπηρεσίες είτε σταθμεύσεως είτε μεταφοράς, χωριστά σε άλλες κατηγορίες πελατών;

β)

Εξαρτάται η απάντηση από το είδος της μεταχειρίσεως που επιφυλάσσει το εθνικό δίκαιο στις υπηρεσίες μεταφοράς προς και από αερολιμένες, οι οποίες δεν παρέχονται από επιχειρήσεις παρέχουσες υπηρεσίες σταθμεύσεως;

γ)

Εξαρτάται η απάντηση από το αν, κατά το εθνικό δίκαιο, άλλες περιπτώσεις παροχής από υποκειμένους στον φόρο υπηρεσιών τόσο σταθμεύσεως όσο και μεταφοράς (όχι όμως προς και από αερολιμένες) αντιμετωπίζονται ως δύο χωριστές παροχές, η μία φορολογητέα και η άλλη αφορολόγητη;

δ)

Εξαρτάται η απάντηση από το αν ο υποκείμενος στον φόρο μπορεί να αποδείξει ότι οι υπηρεσίες που παρέχει βρίσκονται σε ανταγωνισμό με άλλες παρόμοιες υπηρεσίες (οι οποίες χαρακτηρίζονται επίσης από την ύπαρξη αμφότερων των στοιχείων της σταθμεύσεως και της μεταφοράς), παρεχόμενες είτε από το ίδιο πρόσωπο είτε από δύο διαφορετικά πρόσωπα; Πιο συγκεκριμένα, εξαρτάται η απάντηση από το αν ο υποκείμενος στον φόρο μπορεί να αποδείξει ότι οι καταναλωτές οι οποίοι επιθυμούν να πραγματοποιήσουν τμήμα της διαδρομής τους προς τον αερολιμένα με το αυτοκίνητό τους έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν υπηρεσίες σταθμεύσεως του αυτοκινήτου τους και μεταφοράς τους προς τον αερολιμένα, παρεχόμενες από χωριστές και ανεξάρτητες επιχειρήσεις, παραδείγματος χάρη σταθμεύοντας κοντά σε σταθμό τρένου και μεταβαίνοντας με το τρένο στον αερολιμένα ή σταθμεύοντας σε τοποθεσία πλησίον του αερολιμένα και μεταβαίνοντας σε αυτόν με άλλο μέσο δημόσιας συγκοινωνίας;

ε)

Με ποιόν τρόπο πρέπει το αιτούν δικαστήριο να λάβει υπόψη τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε το Δικαστήριο με την απόφαση της 6ης Μαΐου 2010, C-94/09, Επιτροπή κατά Γαλλίας, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας και των επίμαχων στην υπόθεση εκείνη υπηρεσιών μεταφοράς;