EU tax law WEB Maks Pen - C-18/13

16.3.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 79/10

1)

Πρέπει, κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αντιμετωπισθούν ως συνδεόμενα με «φοροδιαφυγή» προς τον σκοπό της εκπτώσεως του φόρου πραγματικά περιστατικά, κατά τα οποία ο αναγραφόμενος στο τιμολόγιο πάροχος ή ο υπεργολάβος του δεν διαθέτει το προσωπικό, τα υλικά μέσα και τα στοιχεία ενεργητικού, τα οποία θα ήσαν αναγκαία για την παροχή των υπηρεσιών, το κόστος για την πραγματική παροχή των υπηρεσιών δεν τεκμηριώνεται και στα λογιστικά βιβλία του δεν καταχωρίζεται το κόστος αυτό, επιπλέον δε εκδόθηκαν πλαστά έγγραφα όσον αφορά την ιδιότητα εκδοτών των προσώπων που τα υπέγραψαν στο όνομα του παρόχου, υπό τη μορφή συμβάσεως και πρωτοκόλλου αποδοχής και παραδόσεως, τα οποία προσκομίσθηκαν ως απόδειξη για τις οφειλόμενες αμοιβαίες παροχές και για την παροχή της υπηρεσίας, για την οποία εκδόθηκε τιμολόγιο ΦΠΑ και για την οποία ασκήθηκε το δικαίωμα εκπτώσεως;

2)

Συνάγεται από την απορρέουσα από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρέωση του δικαστηρίου να μην αναγνωρίσει το δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου στην περίπτωση φοροδιαφυγής και η υποχρέωση του εθνικού δικαστηρίου να διαπιστώσει αυτεπαγγέλτως την ύπαρξη φοροδιαφυγής υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης, αφενός, με το να εκτιμήσει πραγματικούς ισχυρισμούς που προβλήθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της υποχρεώσεως του δικαστηρίου κατά το εθνικό δίκαιο να κρίνει τη διαφορά επί της ουσίας, να τηρήσει την απαγόρευση της χειροτερεύσεως της θέσεως της προσφεύγουσας και να σεβασθεί τις αρχές του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου και της ασφάλειας δικαίου καθώς και να εφαρμόσει αυτεπαγγέλτως τις σχετικές διατάξεις, και, αφετέρου, με το να εκτιμήσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, μεταξύ αυτών και εκείνα που αφορούν εικονικές συναλλαγές, πλαστά έγγραφα και έγγραφα με εσφαλμένο περιεχόμενο;

3)

Συνάγεται από το άρθρο 178, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ЕΕ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ενόψει της υποχρεώσεως του δικαστηρίου να μην αναγνωρίσει το δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου στην περίπτωση φοροδιαφυγής, ότι για την άσκηση του δικαιώματος εκπτώσεως του φόρου πρέπει η υπηρεσία να έχει πράγματι παρασχεθεί από τον αναγραφόμενο στο τιμολόγιο πάροχο ή από τον υπεργολάβο του;

4)

Έχει η κατά το άρθρο 242 της οδηγίας 2006/112/ΕΕ απαίτηση για την τήρηση επαρκώς λεπτομερούς λογιστικής εν όψει ελέγχου του δικαιώματος εκπτώσεως του φόρου την έννοια ότι πρέπει να τηρείται και η αντίστοιχη εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους περί αποδόσεως λογαριασμών, η οποία προβλέπει συμφωνία με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ή έχει απλώς την έννοια της υποχρεώσεως τηρήσεως των προβλεπομένων στην οδηγία αυτή εγγράφων για την απόδοση λογαριασμών όσον αφορά τον ΦΠΑ: τιμολογίων, δηλώσεων ΦΠΑ και ανακεφαλαιωτικών πινάκων;

Εάν αληθεύει η δεύτερη εκδοχή, θα πρέπει να δοθεί απάντηση και στο ακόλουθο ερώτημα:

Πρέπει, λαμβανομένων υπόψη των επιταγών του άρθρου 226, πρώτο εδάφιο, σημείο 6, της οδηγίας 2006/112/ΕΕ, κατά το οποίο τα τιμολόγια πρέπει να περιέχουν την «έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών», να συναχθεί το συμπέρασμα ότι τα τιμολόγια ή ένα εκδιδόμενο σε συνδυασμό με αυτά έγγραφο στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών πρέπει να περιέχουν ενδείξεις περί της πραγματικής παροχής των υπηρεσιών, ήτοι δυνάμενα να ελεγχθούν αντικειμενικά στοιχεία, τόσον ως απόδειξη περί του ότι η υπηρεσία πράγματι παρασχέθηκε όσο και ως απόδειξη περί του ότι αυτή παρασχέθηκε από τον αναγραφόμενο στο τιμολόγια πάροχο;

5)

Έχει το άρθρο 242 της οδηγίας 2006/112/ΕΕ, το οποίο θέτει την απαίτηση της τηρήσεως επαρκώς λεπτομερούς λογιστικής ενόψει ελέγχου του δικαιώματος προς έκπτωση του φόρου, σε συνδυασμό με το άρθρο 63 και το άρθρο 273 της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνικό κανόνα δικαίου κατά τον οποίο η υπηρεσία θεωρείται ότι παρασχέθηκε κατά την ημερομηνία κατά την οποία γεννήθηκαν οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση των εσόδων από αυτή, σύμφωνα με την εφαρμοστέα νομοθεσία περί αποδόσεως λογαριασμών, η οποία προβλέπει συμφωνία με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τις αρχές της αποδείξεως μέσω λογιστικών στοιχείων, της υπεροχής του περιεχομένου έναντι του τύπου καθώς και της αντιστοιχίας εσόδων και κόστους;