23.10.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 288/26 |
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte Suprema di Cassazione (Ιταλία) στις 31 Αυγούστου 2010 — Banca Antoniana Popolare Veneta spa, η οποία έχει απορροφήσει την Banca Nazionale dell’Agricoltura spa, κατά Ministero dell’Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate
(Υπόθεση C-427/10)
()
2010/C 288/44
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Corte Suprema di Cassazione
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Banca Antoniana Popolare Veneta spa, η οποία έχει απορροφήσει την Banca Nazionale dell'Agricoltura spa
Αναιρεσίβλητος: Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Απαγορεύουν οι αρχές της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της φορολογικής ουδετερότητας στον τομέα του φόρου προστιθεμένης αξίας, την εθνική ρύθμιση ή πρακτική σύμφωνα με την οποία το δικαίωμα του αποδέκτη αγαθού ή υπηρεσίας να του επιστραφεί ο ΦΠΑ που καταβλήθηκε αχρεωστήτως έχει χαρακτήρα αντικειμενικού αχρεωστήτου του κοινού δικαίου, εν αντιθέσει προς το δικαίωμα του κύριου υποχρέου (του προσώπου που παραδίδει το αγαθό ή παρέχει την υπηρεσία), με χρονικό όριο, για τον πρώτο, πολύ μακρότερο από αυτό που τίθεται για τον δεύτερο, έτσι ώστε, αν ο πρώτος ζητήσει την επιστροφή αφού παρέλθει η προθεσμία που διαθέτει ο δεύτερος, ο δεύτερος ενδέχεται να καταδικαστεί σε επιστροφή χωρίς να μπορεί πλέον να ζητήσει ο ίδιος την επιστροφή από τη φορολογική αρχή και χωρίς να προβλέπεται κάποιο μέσο συνδέσεως που να αποτρέπει αντιθέσεις ή συγκρούσεις μεταξύ των δικών που διεξάγονται ή πρόκειται να διεξαχθούν ενώπιον διαφορετικών δικαστηρίων; |
2) |
Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στο πρώτο ερώτημα, συνάδει με τις προαναφερθείσες αρχές η εθνική πρακτική ή νομολογία που επιτρέπει την έκδοση αποφάσεως περί επιστροφής υπέρ του αποδέκτη και εις βάρος του προσώπου που παραδίδει το αγαθό ή παρέχει την υπηρεσία, το οποίο δεν άσκησε αγωγή περί επιστροφής ενώπιον άλλου δικαστηρίου εντός της προθεσμίας που διέθετε, υπακούοντας στη νομολογιακή ερμηνεία την οποία ακολουθούσε η διοικητική πρακτική και σύμφωνα με την οποία η πράξη υπέκειτο σε ΦΠΑ; |